Πιτσιρίκο, την περασμένη χρονιά η εφημερίδα «ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ» δημοσίευσε ένα σκίτσο που έδειχνε τον αρκουδιάρη ψευτόμαγκα σε βενζινάδικο με την μάνικα να γεμίζει τα ρεζερβουάρ των αυτοκινήτων. Το περιβάλλον του Μαξίμου ανακάλυψε το καλά κρυμμένο υπονοούμενο σχετικά με τον ανδρισμό του Je suis Charlie πρωθυπουργού, και εξέδωσε πολεμικό ανακοινωθέν εις βάρος της εφημερίδας.
Το διάστημα πριν από το παραπάνω συμβάν συνεχιζόντουσαν οι επιθέσεις των κατευθυνόμενων από το Μαξίμου Je suis Charlie δημοσιογράφων στον Λάκη Λαζόπουλο γιατί ξεπερνούσε τα όρια της σάτιρας.
Λίγους μήνες νωρίτερα όλοι οι καθώς πρέπει Je suis Charlie της χώρας τα έχωσαν σε σκιτσογράφο για το σκίτσο που δημοσίευσε στην Εφημερίδα των Συντακτών με το πέος του Σόιμπλε.
Περίπου την ίδια εποχή οι Je suis Charlie δικαστές της ευλογημένης πατρίδας μας καταδίκαζαν τον Γέροντα Παστίτσιο.
Νωρίτερα το χριστεπώνυμο πλήθος των Je suis Charlie θρησκόληπτων ηλιθίων που έφτυνε τους ηθοποιούς στην ιερόσυλη – κατά αυτούς – θεατρική παράσταση στο Μεταξουργείο που αναφέρονταν στον Ιησού και την ζωή του.
Τις τελευταίες όμως μέρες η χώρα μας έχει γεμίσει Je suis Charlie τύπους.
Ένα μόνο θα σας πω, Je suis Charlie είναι εκτός από τον Αντωνέσκου και η κόρη του Δράκουλα!
Je suis Charlie είναι επίσης η Τρέμη και ο Πρετεντέρης!
Βλέπω όμως και την Ευρώπη να έχει γεμίσει από Je suis Charlie πολιτικούς.
Κάμερον, Ολάντ και Μέρκελ που έχουν μπουκώσει με όπλα τους εξτρεμιστές ισλαμιστές όλα τα προηγούμενα χρόνια και έχουν σκοτώσει χιλιάδες παιδιά και γυναίκες με τα drones και τα έξυπνα όπλα τους σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Υεμένη, Συρία, Λιβύη, Μάλι, κλπ, κλπ, πιάνονται αγκαζέ και φορώντας την θλιμμένη και κατάλληλη για την περίσταση μουτσούνα τους συμμετέχουν στην πορεία διαμαρτυρίας μαζί με 4 εκατομμύρια πολίτες στο Παρίσι!
Είναι κι αυτοί Je suis Charlie; Όχι καλέ! Καθάρματα και υποκριτές είναι. Υπάλληλοι τραπεζών και εμπόρων όπλων που τρίβουν τα χέρια τους μπροστά στην νέα βιομηχανία προληπτικής καταστολής που ανοίγεται μπροστά τους. Μπροστά λοιπόν οι λύκοι – πιασμένοι αλυσίδα – ξοπίσω τα πρόβατα.
Προσωπικά, ένα έχω να πω. Αν ήμουν εκεί (στο Παρίσι) στον ίδιο δρόμο με τα καθάρματα, δεν θα βάδιζα.
Όσο ο λαός δεν τους γυρνάει την πλάτη, τόσο η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι θα μετράνε καινούργια θύματα και τόσο η ηγεσία τους ατσαλάκωτα δολάρια και ευρώ.
Ανθρώπινα θύματα και δολάρια αποτελούν προϊόντα του ίδιου παιγνιδιού που βασίζεται στο μίσος, στον ρατσισμό και στην βία.
Δυστυχώς, αυτό που στην Ελλάδα πολλοί αριστεροί θεωρούμε «σοσιαλδημοκρατικό» κόμμα – κι αναφέρομαι στον ΣΥΡΙΖΑ – στην Ευρώπη δεν υπάρχει ούτε ως πολιτιστική λέσχη ή καφενείο.
Είμαστε απλά ένα βήμα πριν παραδοθούμε τελείως και γίνουμε μια γλάστρα στο σαλόνι (άντε το ταβάνι με πλακώνει!) της Ευρώπης.
Η αυτοδύναμη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ – τώρα σε αυτές τις εκλογές – είναι ίσως η τελευταία μας ευκαιρία για ένα διαφορετικό μέλλον.
Φιλιά πολλά από την Εσπερία
Ηλίας
Υ.Γ.1 Ο Αντώνης Σαμαράς με όλα όσα έχει πει τις τελευταίες ημέρες κατά των προσφύγων και οικονομικών μεταναστών που έρχονται στην χώρα μας νομίζοντας ότι πηγαίνουν στην Ευρώπη, αποδεικνύει ότι είναι ο φυσικός ηγέτης της νέο-ναζιστικής οργάνωσης της «Χρυσής Αυγής». Τώρα πια φαίνεται ότι η φυλάκιση της ηγεσίας της ΧΑ ήταν εσωτερικό θέμα ξεκαθαρίσματος λογαριασμών. Έκλεισε τους πιθηκάνθρωπους στο κλουβί, για να πάρει το κόμμα του πίσω.
Υ.Γ.2 Στην Γαλλία το πάλαι ποτέ ΚΚΓ διέλυσε εδώ και χρόνια τις οργανώσεις που είχε στα προάστια. Η Γαλλική Αριστερά εξελίχθηκε σε μια λέσχη ανταλλαγής ιδεών κι έχασε κάθε επαφή με την φτωχή εργατική τάξη και τους μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς στα περίχωρα του Παρισιού και των άλλων μεγάλων πόλεων. Οι σύγχρονοι αυτοί Αγιάννηδες των άθλιων προαστίων δεν έχουν καμία ελπίδα, καμία διέξοδο μονάχα φόβο και απελπισία. Αποτελούν ιδανική δεξαμενή για τους ισλαμιστές που τους πουλούν «αξιοπρέπεια» και έναν «σκοπό ύπαρξης». Ειλικρινά αγανακτώ με πολλούς της Γαλλικής «αριστεράς» που με αποτροπιασμό διαπιστώνουν ξανά και ξανά πως «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού», ενώ οι ίδιοι ανακατεύουν με το κουταλάκι του γλυκού τον κύβο ζάχαρης που λίγα δευτερόλεπτα πριν έριξαν μέσα στο φλιτζάνι του καφέ. Ας φτιάξουν την λέσχη «φίλων της βασίλισσας Αντουανέτας» κι ας διαλύσουν τα θλιβερά κόμματα τους μπας και δημιουργηθούν κάποια στιγμή άλλα.
Υ.Γ.3 Για τον φίλο Γιώργο. Νομίζω ότι αδικούμε λιγάκι το ΚΚΕ περιμένοντας να φυτρώσει μέσα στην ανυπαρξία του ξανά η φλόγα της ελπίδας. Αυτό που μετά την ήττα του εμφυλίου ονομάστηκε ΚΚΕ, επέζησε μέχρι τις μέρες μας γιατί το αίμα των αγωνιστών της εθνικής αντίστασης και της κοινωνικής ανατροπής που χύθηκε τα χρόνια πριν και μετά την ήττα ήταν πολύ, ποτάμι ολόκληρο. Η ηγεσία λοιπόν του ΚΚΕ μπορούσε πχ να χαρακτηρίζει προδότη και πράκτορα τον ετοιμοθάνατο Πλουμπίδη και να υπογράφει ουσιαστικά το χαρτί της φυσικής του εξόντωσης από το φασιστικό κράτος της δεξιάς, και να μην καταδικάζεται στο πυρ το εξώτερο από τον λαό. Αυτό συνέβαινε γιατί ο ίδιος ο Πλουμπίδης (ο κάθε Πλουμπίδης) είχε το μεγαλείο της ψυχής των πρώτων αγίων του χριστιανισμού και πέθαινε προδομένος φωνάζοντας «Ζήτω το ΚΚΕ». Γι αυτό επέζησε μέχρι πολύ πρόσφατα ο μύθος. Όμως, ας το πάρουμε απόφαση. Κομουνιστικό Κόμμα στην Ελλάδα δεν υπάρχει πια. Μακάρι να υπήρχε, πρέπει να δημιουργηθεί ξανά, αλλά τώρα δεν υπάρχει. Οπότε δεν έχει νόημα να μιλάμε για το ΚΚΕ καθόλου. Δεν είναι κομουνιστικό κόμμα. Κι εγώ χαίρομαι ειλικρινά που άνθρωποι σαν τον Μπογιόπουλο δεν μετέχουν πια στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ. Θα του ρουφάγανε το αίμα για να ζήσουν αυτοί οι βρικόλακες. Με τον τρόπο που το έχουν κάνει χιλιάδες φορές στο παρελθόν.
(Αγαπητέ Ηλία, ο Ολάντ κατάλαβε πως η πορεία για την δολοφονική επίθεση στα γραφεία της Charle Hebdo θα μπορούσε να γίνει ο πολιτικός του τάφος, οπότε κάλεσε αθώους πολιτικούς όπως ο Νετανιάχου και οι πρωθυπουργοί των χωρών του ΝΑΤΟ -μιλάμε για επαγγελματίες εγκληματίες, έτσι;-, οι οποίοι έκαναν τάχα μου πορεία, αφενός για να τους δείξει η τηλεόραση και αφετέρου για να καπελώσουν την πορεία. Βέβαια, αν δεις προσεκτικά τα πλάνα και τις φωτογραφίες από την «πορεία» για τα θύματα, η Μέρκελ και οι άλλοι Ευρωπαίοι «ηγέτες» είναι σκασμένοι στα γέλια. Γελάνε γιατί ξέρουν τι χάπατα είναι οι πολίτες των χωρών τους. Ηλία, όλοι λατρεύουν τώρα την ελευθερία της έκφρασης. Παντού. Κι εδώ στην Ελλάδα, όλοι είναι υπέρμαχοι της ελευθερίας της έκφρασης. Ηλία, αυτοί που έγραφαν πως πρέπει να πεθάνω ή να φυλακιστώ για πάντα -επειδή δεν τους αρέσουν αυτά που γράφω-, τώρα είναι έτοιμοι να πεθάνουν για την ελευθερία της έκφρασης. Ηλία, γέμισαν οι κοινωνίες αμόρφωτα φασιστάκια. Η ευρωπαϊκή Αριστερά ξεπουλήθηκε πολύ φτηνά και οι πολίτες σπρώχτηκαν στην ακροδεξιά. Στενοχωριέμαι για τους αναρχικούς σκιτσογράφους της Charlie Hebdo. Τζάμπα πήγανε. Από τις δολοφονίες των αναρχικών σκιτσογράφων, θα επωφεληθούν οι φασίστες και τα ακροδεξιά κόμματα. Αυτό είναι τρομερή ειρωνεία. Ηλία, θέλω να δω πως θα τα πάει με την ελευθερία της έκφρασης η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Την δεξιά την είδαμε, δεν την αντέχει την ελευθερία της έκφρασης. Αλλά ούτε το ΠΑΣΟΚ -όταν ήταν μόνο του στην κυβέρνηση- την άντεχε την ελευθερία της έκφρασης. Για να δούμε, οι αριστεροί αντέχουν την ελευθερία της έκφρασης, όταν είναι οι ίδιοι στην κυβέρνηση; Ηλία, εδώ βρέχει τώρα. Αλλά η άνοιξη πλησιάζει. Να είσαι καλά.)
Αντιγραφή από http://pitsirikos.net/2015/01/%CF%84%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%BF%CE%BB%CE%BF-%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%AF-je-suis-charlie/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου