Από τα πρώτα του
βήματα στον βρώμικο ετούτο κόσμο είχε μάθει ότι το “όπλο” του πρέπει να είναι
καθαρό. Κανένας δεν θα έπρεπε να τον συλλάβει να “παίζει” μαζί του. Μόνο η αγία
μαμάκα είχε αυτή την ιερά εξουσιοδότηση. Ο Λάκωνας μπαμπάκας δεν μετείχε στην
καθαρτήρια του σπλάχνου του διαδικασία, απολάμβανε το τελετουργικό της
σιωπηλός. Mama loves her baby, and dada loves you too…
Τι δουλειά έχουν
τώρα οι ροκ απελευθερωτικοί (στίχοι των) Pink Floyd με κάποιους εμφανέστατα βλαμμένους που “μιλάνε με εμφανές μίσος και
μισούνε εμφανώς όσους μιλάνε” επειδή (νομίζουν ότι) … “Λάκωνας σημαίνει
λακωνικός” και οι ίδιοι δεν θέλουν μόνο να είναι κάτι (π.χ. Λάκωνες) αλλά και
να σημαίνουν, δεχτείτε το ως … συγγραφική άδεια και προσπεράστε το. Ας
εστιάσουμε μαζί στη διαφορά του “είναι” και του “σημαίνει” όσο πιο
επιγραμματικά (λακωνικά) γίνεται …
“Το λακωνίζειν εστί
φιλοσοφείν” είναι σίγουρα μια ενδιαφέρουσα ρήση που σημαίνει κάμποσα, σίγουρα
όμως δεν σημαίνει ότι ένας αγράμματος ή βλαμμένος (στη νεοελληνική
καθομιλουμένη: μαλάκας) που δεν μιλάει πολύ επειδή απλώς είναι αγράμματος ή
βλαμμένος είναι ταυτόχρονα και “φιλοσοφημένος” τύπος. Κατά μείζονα λόγο δεν
σημαίνει ότι όσοι μιλάνε πολύ δεν έχουν τίποτε “φιλοσοφημένο” να πουν επειδή
μόνο … “το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν”. Δεν σημαίνει, τέλος, ότι όσοι μιλάνε
πολύ μη εκφράζοντας πάντα “φιλοσοφημένες” απόψεις είναι εγκαλούμενοι για το “είναι”
τους διότι μόνο … “το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν”.
Το “λακωνίζειν” της
ρήσης (δηλαδή ο περιεκτικός τρόπος σκέψης και διατύπωσης) προϋποθέτει να
υπάρχει μπόλικη σκέψη και διατύπωση. Για να μπορέσει να φτάσει στο σημείο ένας
άνθρωπος (Λάκωνας και μη) να “λακωνίσει” πρέπει προηγούμενα να έχουν ειπωθεί
πάρα πολλά ώστε να υπάρχει πεδίο “λακωνισμού”.
Όπως, αντίστοιχα, για να μπορέσει κάποιος άνθρωπος να μην
κακομεταχειριστεί τη γλώσσα άσκοπα παραθέτοντας λέξεις επί λέξεων πρέπει πρώτα
να την έχει γνωρίσει Όπως, αντίστοιχα, για
να μπορέσει κάποιος άνθρωπος να κάνει πράξη (να ζήσει) τον έρωτα πρέπει πρώτα
να τον έχει νιώσει , να τον έχει ωριμάσει ως ανάγκη ζωής μέσα του.
Ο καθαρός Μαλάκας της λακωνικής ιστορίας μας,
για να μην το πολυλογούμε, έχει πλήρως μπερδέψει το “είναι” και το “σημαίνει”.
Θαυμάζει στα όρια της έκστασης το “όπλο” του, αντλεί δύναμη από την ύπαρξη του
και μόνο, είναι δικό του, όλο δικό του, κανένας δεν μπορεί να του το στερήσει.
Το πλένει, το καθαρίζει, το χαζεύει, το περιποιείται ώστε να είναι πάντα όπως
πρέπει, πανέτοιμο να πυροβολήσει τον εχθρό. Το τιμά με τη μοναδική ιερότητα που
η μαμά του έχει διδάξει, με το “όπλο” μας δεν παίζουμε ποτέ, είναι το σύμβολο
της δύναμής μας. Ούτε μιλάμε ποτέ γι’ αυτό, δεν χρειάζεται οι άλλοι να ξέρουν,
το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν, είναι δικό μας όλο δικό μας, πανέτοιμο να
τιμωρήσει όλους τους εχθρούς μας όταν το πλήρωμα του χρόνου έρθει. Θα έρθει
άραγε; Θα έρθει, θα έρθει, γι’ αυτό άλλωστε μας γέννησε η μαμά και ο μπαμπάς.
Ο καθαρός Μαλάκας,
έτσι το έφερε η ρημάδα η σύγχρονη ελληνική ιστορία, αν και δεν του ταιριάζει
χρειάζεται πλέον και να μιλάει, και όταν μιλάει νομίζει ότι πρέπει μέσα σε λίγη
ώρα (λακωνικά), να “καθαρίζει” με όσα οι άλλοι (οι ακάθαρτοι) διαρκώς
επαναλαμβάνουν. Ουρλιάζει, βρίζει, οικτίρει, καταγγέλλει, διατάζει αυστηρά
σιωπητήρια σε όσους παρενοχλούν την οργή του όπλου του. Αξιώνει να “καθαρίσει”
ο τόπος από τα “ξένα” κύτταρα, αναγνωρίζει στον εαυτό του την ίδια ιερή
αποστολή που του έμαθε η μαμά και ο μπαμπάς όταν τον έφεραν στον κόσμο,
παραγνωρίζοντας ακόμα και το ότι ο ίδιος δεν έχει παιδιά και ότι πιθανότατα
ποτέ δεν θα έχει. Διότι ο καθαρός Μαλάκας, θυμίζουμε, αγνοεί ότι για να μπορέσει να κάνει
πράξη τον έρωτα πρέπει πρώτα να τον έχει ωριμάσει ως ανάγκη ζωής μέσα του.
Ο καθαρός Μαλάκας,
έτσι τα έφερε η ρημάδα η ιστορία, στρατεύει ουκ ολίγους πλέον “ομοϊδεάτες” στο
πλευρό του. Ουκ ολίγους νέους ανθρώπους, ανθρώπους υποχρεωμένους (αχ ρημάδα
ιστορία) σε διαρκή μετεφηβική ανωριμότητα, που θαυμάζοντας τα “όπλα”
επιτίθενται καθημερινά για να “καθαρίσουν” τον τόπο στο όνομα ενός καλύτερου
μέλλοντος, στο όνομα δηλαδή των παιδιών που οι ίδιοι δεν έχουν κάνει και
πιθανότατα ούτε θα κάνουν! Όλα για το Έθνος, όλα για το μέλλον του έθνους,
ουρλιαχτά, παραγγέλματα και τιμωρητικές απειλές, με εμπροσθοφυλακή ανθρώπους
νέους οι συντριπτικά περισσότεροι των οποίων δεν έχουν δημιουργήσει επόμενη
γενιά και πιθανώς δεν θα δημιουργήσουν. Η πιο επιγραμματική διατύπωση της
διαφοράς ανάμεσα στο “είναι” και το “σημαίνει”.
Μαλάκας μπορεί να
θεωρηθεί και αυτός που κομπάζει π.χ. ότι “κοιμήθηκε με την μισή Αθήνα”
δηλώνοντας καθ’ αυτό τον τρόπο την υπερηφάνεια για το όπλο του. Όμως αυτός
εκφράζει απλώς το παροδικό και ενυπάρχον σε όλους τους κακομαθημένους ανθρώπους
“είναι” και όχι το διαρκές και χαρακτηριστικό αποκλειστικά των βλαμμένων
φασιστών “σημαίνει” του μαλάκα. Με το τελευταίο που μοιάζει πλέον να διεκδικεί
(αχ ρημάδα ιστορία με τι μας υποχρεώνεις να αναλωνόμαστε) ζωτικούς χώρους στην
ευάλωτη νεοελληνική συγκυρία, πρέπει χωρίς πολλά και περιττά (το λακωνίζειν
εστί φιλοσοφείν) να τελειώνουμε.
Αντιγραφή από http://egomiocy.blogspot.gr/2014/06/blog-post_5.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου