Αντιφασιστική συναυλία

Το 3^ο Γυμνάσιο Νάουσας διοργανώνει και φέτος την καθιερωμένη «Συναυλία Διαμαρτυρίας» με τραγούδια ενάντια στον ρατσισμό και τον φασισμό. Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014, ώρα 9μμ στην πλατεία Καρατάσου στη Νάουσα. Συμμετέχει η χορωδία του σχολείου με τον υπεύθυνο καθηγητή Απόστολο Ζαφειρίου.

Live στο "Πιθάρι"-Σάββατο 14 Ιουνίου

Ο Αστ..Βαρβέρης στην ηλεκτρική κιθάρα με τον Κύρο Αργυρίου στο ηλεκτρικό μπάσο και τον Δημήτρη Ταμήλιο στα τύμπανα σε ένα jazz rock live με open jam αργότερα.Ψήνεστε;

Μια ενδιαφέρουσα ιστορία όχι με ένα αλλά με δύο ηθικά διδάγματα

Ιστορία που μου μεταφέρθηκε:

Μόλις μπαίνει στο λεωφορείο επιβάτης αφρικανικής καταγωγής, κυρία μέσης ηλικίας αρχίζει να διαμαρτύρεται, φωνάζοντας "ο μαύρος δεν έχει εισιτήριο". 'Έχω κάρτα" αντιδράει αμέσως αυτός, μα η κυρία δεν τον πιστεύει, ενώ οι γύρω επιβάτες δυσανασχετούν με τη ρατσιστική εμμονή της: "εμάς γιατί δεν μας ρωτάς αν έχουμε εισιτήριο;". "Θα σου δείξω την κάρτα μου, αν μου δείξεις το εισιτήριό σου", της λέει αυτός. Η κυρία βγάζει το εισιτήριο κι ο συνομιλητής της αμέσως το αρπάζει και το τρώει. Έξαλλη αυτή, σκασμένο στα γέλια το λεωφορείο.

Στην αμέσως επόμενη στάση ανεβαίνει ελεγκτής. Ο επιβάτης αφρικανικής καταγωγής του επιδεικνύει την κάρτα απεριορίστων διαδρομών του. Έρχεται η σειρά της εν λόγω κυρίας. Του λέει "δεν έχω εισιτήριο, μου το έφαγε ο μαύρος!" "Τόσα χρόνια ελεγκτής, πρώτη φορά ακούω τέτοια απίθανη δικαιολογία", της απαντά αυτός. "Έχω μάρτυρες, ρωτήστε τους γύρω." "Αν είναι δυνατόν, μάλλον δεν στέκει καλά η κυρία", πετάγεται ένας άλλος επιβάτης κι οι υπόλοιποι συμφωνούν.

Συμπέρασμα πρώτο: η κυρία αυτή πλήρωσε πρόστιμο γιατί ήταν ρατσίστρια. Μάλλον θα το ξανασκεφτεί πριν το ξανακάνει.

Συμπέρασμα δεύτερο: ο ρατσισμός αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά, όταν αντιμετωπίζεται έξυπνα και συλλογικά.

Αντιγραφή από:https://www.facebook.com/profile.php?id=100008143745028

Άλλο το "είναι" του όποιου στιγμιαίου μαλάκα και τελείως άλλο το διαρκές "σημαίνει" του φασίστα Μαλάκα

Από τα πρώτα του βήματα στον βρώμικο ετούτο κόσμο είχε μάθει ότι το “όπλο” του πρέπει να είναι καθαρό. Κανένας δεν θα έπρεπε να τον συλλάβει να “παίζει” μαζί του. Μόνο η αγία μαμάκα είχε αυτή την ιερά εξουσιοδότηση. Ο Λάκωνας μπαμπάκας δεν μετείχε στην καθαρτήρια του σπλάχνου του διαδικασία, απολάμβανε το τελετουργικό της σιωπηλός. Mama loves her baby, and dada loves you too…

Τι δουλειά έχουν τώρα οι ροκ απελευθερωτικοί (στίχοι των) Pink Floyd με κάποιους εμφανέστατα βλαμμένους που “μιλάνε με εμφανές μίσος και μισούνε εμφανώς όσους μιλάνε” επειδή (νομίζουν ότι) … “Λάκωνας σημαίνει λακωνικός” και οι ίδιοι δεν θέλουν μόνο να είναι κάτι (π.χ. Λάκωνες) αλλά και να σημαίνουν, δεχτείτε το ως … συγγραφική άδεια και προσπεράστε το. Ας εστιάσουμε μαζί στη διαφορά του “είναι” και του “σημαίνει” όσο πιο επιγραμματικά (λακωνικά) γίνεται …

“Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν” είναι σίγουρα μια ενδιαφέρουσα ρήση που σημαίνει κάμποσα, σίγουρα όμως δεν σημαίνει ότι ένας αγράμματος ή βλαμμένος (στη νεοελληνική καθομιλουμένη: μαλάκας) που δεν μιλάει πολύ επειδή απλώς είναι αγράμματος ή βλαμμένος είναι ταυτόχρονα και “φιλοσοφημένος” τύπος. Κατά μείζονα λόγο δεν σημαίνει ότι όσοι μιλάνε πολύ δεν έχουν τίποτε “φιλοσοφημένο” να πουν επειδή μόνο … “το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν”. Δεν σημαίνει, τέλος, ότι όσοι μιλάνε πολύ μη εκφράζοντας πάντα “φιλοσοφημένες” απόψεις είναι εγκαλούμενοι για το “είναι” τους διότι μόνο … “το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν”.

Το “λακωνίζειν” της ρήσης (δηλαδή ο περιεκτικός τρόπος σκέψης και διατύπωσης) προϋποθέτει να υπάρχει μπόλικη σκέψη και διατύπωση. Για να μπορέσει να φτάσει στο σημείο ένας άνθρωπος (Λάκωνας και μη) να “λακωνίσει” πρέπει προηγούμενα να έχουν ειπωθεί πάρα πολλά ώστε να υπάρχει πεδίο “λακωνισμού”.  Όπως, αντίστοιχα, για να μπορέσει κάποιος άνθρωπος να μην κακομεταχειριστεί τη γλώσσα άσκοπα παραθέτοντας λέξεις επί λέξεων πρέπει πρώτα να την έχει γνωρίσει  Όπως, αντίστοιχα, για να μπορέσει κάποιος άνθρωπος να κάνει πράξη (να ζήσει) τον έρωτα πρέπει πρώτα να τον έχει νιώσει , να τον έχει ωριμάσει ως ανάγκη ζωής μέσα του.

 Ο καθαρός Μαλάκας της λακωνικής ιστορίας μας, για να μην το πολυλογούμε, έχει πλήρως μπερδέψει το “είναι” και το “σημαίνει”. Θαυμάζει στα όρια της έκστασης το “όπλο” του, αντλεί δύναμη από την ύπαρξη του και μόνο, είναι δικό του, όλο δικό του, κανένας δεν μπορεί να του το στερήσει. Το πλένει, το καθαρίζει, το χαζεύει, το περιποιείται ώστε να είναι πάντα όπως πρέπει, πανέτοιμο να πυροβολήσει τον εχθρό. Το τιμά με τη μοναδική ιερότητα που η μαμά του έχει διδάξει, με το “όπλο” μας δεν παίζουμε ποτέ, είναι το σύμβολο της δύναμής μας. Ούτε μιλάμε ποτέ γι’ αυτό, δεν χρειάζεται οι άλλοι να ξέρουν, το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν, είναι δικό μας όλο δικό μας, πανέτοιμο να τιμωρήσει όλους τους εχθρούς μας όταν το πλήρωμα του χρόνου έρθει. Θα έρθει άραγε; Θα έρθει, θα έρθει, γι’ αυτό άλλωστε μας γέννησε η μαμά και ο μπαμπάς.

Ο καθαρός Μαλάκας, έτσι το έφερε η ρημάδα η σύγχρονη ελληνική ιστορία, αν και δεν του ταιριάζει χρειάζεται πλέον και να μιλάει, και όταν μιλάει νομίζει ότι πρέπει μέσα σε λίγη ώρα (λακωνικά), να “καθαρίζει” με όσα οι άλλοι (οι ακάθαρτοι) διαρκώς επαναλαμβάνουν. Ουρλιάζει, βρίζει, οικτίρει, καταγγέλλει, διατάζει αυστηρά σιωπητήρια σε όσους παρενοχλούν την οργή του όπλου του. Αξιώνει να “καθαρίσει” ο τόπος από τα “ξένα” κύτταρα, αναγνωρίζει στον εαυτό του την ίδια ιερή αποστολή που του έμαθε η μαμά και ο μπαμπάς όταν τον έφεραν στον κόσμο, παραγνωρίζοντας ακόμα και το ότι ο ίδιος δεν έχει παιδιά και ότι πιθανότατα ποτέ δεν θα έχει. Διότι ο καθαρός Μαλάκας, θυμίζουμε, αγνοεί ότι για να μπορέσει να κάνει πράξη τον έρωτα πρέπει πρώτα να τον έχει ωριμάσει ως ανάγκη ζωής μέσα του.

Ο καθαρός Μαλάκας, έτσι τα έφερε η ρημάδα η ιστορία, στρατεύει ουκ ολίγους πλέον “ομοϊδεάτες” στο πλευρό του. Ουκ ολίγους νέους ανθρώπους, ανθρώπους υποχρεωμένους (αχ ρημάδα ιστορία) σε διαρκή μετεφηβική ανωριμότητα, που θαυμάζοντας τα “όπλα” επιτίθενται καθημερινά για να “καθαρίσουν” τον τόπο στο όνομα ενός καλύτερου μέλλοντος, στο όνομα δηλαδή των παιδιών που οι ίδιοι δεν έχουν κάνει και πιθανότατα ούτε θα κάνουν! Όλα για το Έθνος, όλα για το μέλλον του έθνους, ουρλιαχτά, παραγγέλματα και τιμωρητικές απειλές, με εμπροσθοφυλακή ανθρώπους νέους οι συντριπτικά περισσότεροι των οποίων δεν έχουν δημιουργήσει επόμενη γενιά και πιθανώς δεν θα δημιουργήσουν. Η πιο επιγραμματική διατύπωση της διαφοράς ανάμεσα στο “είναι” και το “σημαίνει”.

Μαλάκας μπορεί να θεωρηθεί και αυτός που κομπάζει π.χ. ότι “κοιμήθηκε με την μισή Αθήνα” δηλώνοντας καθ’ αυτό τον τρόπο την υπερηφάνεια για το όπλο του. Όμως αυτός εκφράζει απλώς το παροδικό και ενυπάρχον σε όλους τους κακομαθημένους ανθρώπους “είναι” και όχι το διαρκές και χαρακτηριστικό αποκλειστικά των βλαμμένων φασιστών “σημαίνει” του μαλάκα. Με το τελευταίο που μοιάζει πλέον να διεκδικεί (αχ ρημάδα ιστορία με τι μας υποχρεώνεις να αναλωνόμαστε) ζωτικούς χώρους στην ευάλωτη νεοελληνική συγκυρία, πρέπει χωρίς πολλά και περιττά (το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν) να τελειώνουμε. 

Αντιγραφή από http://egomiocy.blogspot.gr/2014/06/blog-post_5.html

Η Χρυσή Αυγή ζητά να τεθεί εκτός νόμου η Νέα Δημοκρατία

Η Χρυσή Αυγή ζητά να τεθεί εκτός νόμου η Νέα Δημοκρατία

4 Απρ, ’14 5:13 ΜΜ

Εγραψε: Pitsirikos Κατηγορίες Παρατηρήσεις, Πολιτικά Tags Νέα Δημοκρατία, Παναγιώτης Μπαλτάκος, Χρυσή Αυγή

Με σημερινή της ανακοίνωση, η Χρυσή Αυγή ζητάει να τεθεί εκτός νόμου η Νέα Δημοκρατία. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής, οι αποκαλύψεις για την ύπαρξη παρακράτους από τον Παναγιώτη Μπαλτάκο, γενικό γραμματέα της κυβέρνησης και δεξί χέρι του Αντώνη Σαμαρά, επιβάλλουν να τεθεί εκτός νόμου η Νέα Δημοκρατία.

Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής, η Νέα Δημοκρατία είναι παράνομο κόμμα με εγκληματική δραστηριότητα σε βάρος της χώρας, και υπάρχουν εισαγγελείς που είναι φίλοι και συγχωριανοί μελών της Χρυσής Αυγής που μπορούν να θέσουν εκτός νόμου την Νέα Δημοκρατία.
Στόχος της Χρυσής Αυγής είναι να τεθεί εκτός νόμου η Νέα Δημοκρατία, γιατί μειώνει τα εκλογικά ποσοστά της Χρυσής Αυγής.
Τα ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής πιστεύουν πως, αν τεθεί εκτός νόμου η Νέα Δημοκρατία, οι ακροδεξιοί που έχουν απομείνει να ψηφίζουν Νέα Δημοκρατία θα ψηφίσουν Χρυσή Αυγή.
Μετά την ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής που ζητάει να τεθεί εκτός νόμου η Νέα Δημοκρατία, ο Αντώνης Σαμαράς ανέθεσε στον νέο γενικό γραμματέα της κυβέρνησης να συναντήσει μυστικά τον Ηλία Κασιδιάρη σε ερημική τοποθεσία και -αφού τον ψάξει πρώτα- να του προτείνει να συγκυβερνήσουν η Νέα Δημοκρατία με την Χρυσή Αυγή και να βάλουν τους εισαγγελείς τους να θέσουν εκτός νόμου όλα τα άλλα κόμματα.
(Πολύ ωραία η κατάσταση στην χώρα. Στην κυβέρνηση οι ακροδεξιοί του Σαμαρά μαζί με το
παρακράτος, και παρέα τους οι νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής. Μούρλια η δημοκρατία μας.)

Αντιγραφή από : Pitsirikos

Τ’ αμπάρια του θανάτου: Το δουλεμπόριο σκλάβων από τις Αφρικανικές ακτές

Τέλη Ιούνη του «σωτήριου»[1] έτους 1700. Ο καπετάνιος Thomas Chamberlain διατάζει το πλήρωμα του Henrietta Marie να «ετοιμάσει» τους φυλακισμένους αφρικανούς –άντρες γυναίκες και παιδιά– για αποβίβαση. Τους οδηγούν με την βία στο κατάστρωμα και αφού τους «προσφέρουν» τα αποφάγια τους για γεύμα, τους «καλλωπίζουν» προς τέρψιν των επίδοξων αγοραστών τους. Τα θύματα των δουλεμπόρων πιθανότατα άνηκαν στην φυλή Ίμπο, από την σημερινή ανατολική Νιγηρία. Οι Ίμπο δεν είχαν αρχηγούς και βασιλιάδες∙ μόνον κοινά αποδεκτούς συμβούλους∙ κάθε μέλος της φυλής ήταν σύμφωνα με την παράδοση κύριος του εαυτού του. Στο Πορτ Ρόγιαλ της Τζαμάικα, γυμνοί και αλυσοδεμένοι, οι σκλάβοι ανεβαίνουν στην εξέδρα του πλειστηριασμού. Τα ανθρωπόμορφα τέρατα με την «ιδιότητα» του επίδοξου αγοραστή, πιέζουν την κοιλιά τους, χώνουν τα δάχτυλα στο στόμα τους για να ελέγξουν τα δόντια τους, δοκιμάζουν ακόμη και τον ιδρώτα τους, γιατί, όπως πίστευαν, φανέρωνε την κατάσταση της υγείας τους.
Ο καπετάνιος γεμίζει τις τσέπες του με χρυσά και ασημένια νομίσματα. Το άδειο πλέον από δυστυχία αμπάρι είναι τώρα φορτωμένο με ζάχαρη, βαμβάκι, ξυλεία και λουλάκι από το «νέο» κόσμο. Εξ αιτίας της κακοκαιρίας, ωστόσο, το Henrietta Marie πέφτει στον ύφαλο Νιου Γκράουν, τριάντα μίλια ανοιχτά του Κι Γουέστ της Φλόριντα και χάνεται αύτανδρο. Νηπίοισιν οὐ λόγος, ἀλλά ξυμφορή γίνεται διδάσκαλος…[2]
Τριακόσια περίπου χρόνια αργότερα, μια ομάδα αμερικανών τυχοδιωκτών που αναζητά χρυσό ανασύρει τα πρώτα ευρήματα από το ναυάγιο. Εν τούτοις, δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία, μιας και το περιεχόμενο της δικής τους αναζήτησης μετριέται κυρίως σε ουγγιές. Έτσι πέρασαν περίπου δυο δεκαετίες μέχρι μια άλλη ομάδα, ενάλιων αρχαιολόγων αυτή την φορά, να ασχοληθεί με την ταυτότητα, αλλά και το περιεχόμενο του ναυαγίου. Τα όσα ανέσυραν από τον βυθό, όπως επίσης και τα ασφαλή συμπεράσματα που εξήγαν για την διάρθρωση τού πλέον άρτιου δουλεμπορικού που βρέθηκε ποτέ, έρχονται να επιβεβαιώσουν όλα όσα γνωρίζαμε ήδη για την αρπαγή και πώληση ανθρώπων κυρίως από τις δυτικές ακτές της Αφρικής.
Γνωρίζουμε ήδη ότι μέχρι το 1619, έτος της πρώτης «επίσημης» εισόδου δουλεμπορικού στην βρετανική αποικία της Βιρτζίνια, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο αφρικανοί είχαν μεταφερθεί από τις ακτές της δυτικής Αφρικής για να «δουλέψουν» ως σκλάβοι στην Νότια Αμερική, στην Καραϊβική, στις πορτογαλικές και ισπανικές αποικίες. Οι πορείες των σκλάβων προς την ακτή πολλές φορές διαρκούσαν ακόμη και χίλια μίλια, με μόνη «συντροφιά» το μαστίγιο τους αποικιοκράτη∙ ήταν πορείες θανάτου, στις οποίες δύο στους πέντε αφρικανούς πέθαιναν. Ουκ ολίγες είναι οι φορές που μέλη φυλών, όντας τυφλωμένοι από τα χαλεπά θέλγητρα του πολιτισμού,[3] παρείχαν αδρά και συστηματική βοήθεια στους λευκούς δουλεμπόρους για την αιχμαλώτιση άλλων αφρικανών.
Άμα τη σύλληψή τους, οι αιχμάλωτοι μεταφέρονταν σε φυλακές κοντά στην παραλία. Όταν ερχόταν η ώρα να τους παραλάβουν, οι ευρωπαίοι δουλέμποροι τους οδηγούσαν σε ένα ξέφωτο. Εκεί οι γιατροί του πλοίου εξέταζαν σχολαστικά κάθε μέρος του σώματός τους. Όσους έκριναν γερούς και αρτιμελείς, τους χώριζαν από τους άλλους και τους σημάδευαν στο στήθος με ένα πυρωμένο σίδερο, στο οποίο ήταν αποτυπωμένο το σημάδι των αγγλικών, γαλλικών ή ολλανδικών εταιριών. Εν συνεχεία φορτώνονταν στα πλοία με την βία, σε χώρους όχι πολύ μεγαλύτερους από ένα φέρετρο, δεμένοι με αλυσίδες μεταξύ τους στα σκοτεινά και δυσώδη αμπάρια, ασφυκτιώντας από τη βρώμα των ίδιων τους των περιττωμάτων. Ακινητοποιημένοι λοιπόν από το λαιμό μέχρι τα πόδια και σε συνθήκες που θα έκανε κάθε πλάσμα να καταρρακωθεί, η αίσθηση της δυστυχίας και της ασφυξίας ήταν τόσο έντονες που πολλοί εξ αυτών –όσοι κατάφερναν να επιβιώσουν– οδηγούνταν στην τρέλα. Οι σκλάβοι συχνότατα επέλεγαν την αυτοκτονία και πηδούσαν στην θάλασσα για να πνιγούν, εάν έβρισκαν ποτέ βεβαίως την ευκαιρία. Το ποσοστό θνησιμότητας των αφρικανών σκλάβων στα ευρωπαϊκά δουλεμπορικά άγγιζε το 35%.
Στο δουλεμπόριο κυριάρχησαν πρώτα οι Ολλανδοί και έπειτα οι Άγγλοι. Αργότερα κάποιοι αμερικανοί της Νέας Αγγλίας ασχολήθηκαν επίσης με το «ευαγές» αυτό «επάγγελμα» και έτσι το 1637 το πρώτο αμερικανικό δουλεμπορικό, το Ντιζάιρ, απέπλευσε από το λιμάνι του Μαρμπλχεντ. Ως τις αρχές του 1800 υπολογίζεται πως δέκα με δεκαπέντε εκατομμύρια αφρικανοί είχαν απαχθεί και μεταφερθεί ως σκλάβοι στην Αμερική. Αξίζει να αναφερθεί πως ο αριθμός αυτός φυσικά αφορά το ένα τρίτο όσων είχαν αρχικά αιχμαλωτιστεί στην Αφρική. Ο συνολικός αριθμός, τόσο αυτών που δολοφονήθηκαν κατ’ ουσίαν από τις κακουχίες των επίγειων αναγκαστικών πορειών και του θαλάσσιου ταξιδιού, όσο και αυτών που κατέληξαν στα χέρια δουλεμπόρων και κτηματιών στη δυτική Ευρώπη και την Αμερική, αγγίζει τα πενήντα εκατομμύρια.
Καθοριστικό ρόλο βεβαίως διαδραμάτισε η εκπαίδευση των υπηκόων του Ολλανδικού και Βρετανικού στέμματος σε θεωρίες που παρουσίαζαν τους αφρικανούς ως μιάσματα και υπανθρώπους, οπότε και άξιους κάθε περιφρόνησης, εκμετάλλευσης και ταπείνωσης. Θα αναφέρουμε ενδεικτικά, πως πριν το 1600 μαύρος σήμαινε, σύμφωνα με το «έγκριτο» Oxford English Dictionary: Ο βαθιά ποτισμένος με βρωμιά, ο λερωμένος, βρώμικος, ακάθαρτος. Αυτός που έχει σκοτεινούς ή δολοφονικούς σκοπούς, ο κακοήθης. Αναφερόμενος σε ή σχετικός με τον θάνατο, θανάσιμος. Ολέθριος, καταστροφικός, καταχθόνιος. Αχρείος, άδικος, ειδεχθής, φοβερά αμαρτωλός. Αυτός που υποδηλώνει ατίμωση, επίκριση, προδιάθεση στην τιμωρία, κλπ. Το δουλεμπόριο βεβαίως ευλογήθηκε και από την ηγεσία της καθολικής εκκλησίας, που με ζηλευτές ακροβασίες επί της αγίας γραφής άντλησε εξόχως απίθανα και εξοργιστικά «επιχειρήματα» υπέρ της συνέχισης και μακροημέρευσης του. Ας μην ξεχνούμε και τον φοβερό και τρομερό άγγλο καθηγητή της πολιτικής φιλοσοφίας Τζον Λοκ, που όταν δεν συνέγραφε τα «θέσφατά» του, ασχολούνταν με το επικερδέστατο δουλεμπόριο αφρικανών∙ έτσι για να ξεμουδιάζει λίγο από την χαρτοδουλειά του εβένινου γραφείου του.
Οι αφρικανοί ένιωθαν ιδιαίτερα αβοήθητοι μακριά από την κουλτούρα των ελεύθερων φυλών τους, που οι ίδιοι και οι πρόγονοι τους εμπλούτιζαν ανεμπόδιστα για γενιές και γενιές∙ μια κοινοτική ζωή με θεμελιώδες το κοινοβιακό στοιχείο, την ουσία της αλληλεγγύης, την απλότητα, τη χαρά της ανόθευτης ύπαρξης. Ο πολιτισμός τούς τσάκισε εκτός από το κορμί και το πνεύμα∙ η ψυχή τους αρρώσταινε μέσα στον πολιτισμό και μάλιστα στον πλέον απάνθρωπο θεσμό του∙ αυτόν της δουλείας. Καίτοι, πολλοί από τους νεοαφιχθέντες σκλάβους, οι οποίοι είχαν ακόμη μέσα τους την κληρονομιά της κοινοβιακής ζωής, δραπέτευαν κατά ομάδες και προσπαθούσαν να ιδρύσουν χωριά φυγάδων στην ερημιά, κοντά στα σύνορα. Στους αιώνες που ακολούθησαν, ο βίαιος απελευθερωτικός αγώνας των αφρικανών σκλάβων συνέθεσε πάμπολλες εξεγέρσεις σε όλη την επικράτεια των αποικιών, αλλά συνεχίστηκε με εξ ίσου αμείωτη ένταση, όταν οι άγγλοι και οι γάλλοι κατακτητές έδωσαν τα σκήπτρα τους στους «Πατέρες» τους αμερικανικού έθνους.
Στα αμπάρια του Henrietta Marie, του κάθε Henrietta Marie αυτού του κόσμου, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια των εκμεταλλευτών και ιδίως φυσικά των εκμεταλλευομένων κουρελιάστηκε∙ τα ξέφτια της πλέουν ακόμη στις θάλασσες του Ατλαντικού, ως μηνύματα σε σκούρα μπουκάλια για να μας διδάσκουν την αξία της μνήμης. Τα κρεματόρια ήρθαν, διότι η ανθρωπότητα λησμόνησε τα αμπάρια των δουλεμπορικών. Στους αιώνες που ακολούθησαν, με αποκορύφωμα τις τελευταίες δεκαετίες, τα βρετανικά, ισπανικά, ολλανδικά, γαλλικά και πορτογαλικά κουρελόπανα «ξεπλύθηκαν» από την ντροπή του εγκλήματος, στην «κολυμπήθρα» της λήθης και ενός, αν μη τι άλλο, μιαρού lifestyle.
Το κείμενο αυτό αφιερώνεται στη μνήμη όλων όσων σήμερα εξακολουθούν να βυθίζονται ανώνυμοι στις σκοτεινές θάλασσες, σα σύγχρονοι δούλοι, αλλά με τη ρετσινιά του λαθρομετανάστη. Ούτε η γη ούτε τα ύδατα αυτού του κόσμου ανήκουν σε κανέναν.

σύντροφοι για την Αναρχική απελευθερωτική δράση

Σχετικά βιβλία και έντυπα:

NationalGeographic, τεύχος Αυγούστου 2002

HowardZinn, Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών

EduardoGaleano, Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής

 

[1]Για τους καθολικούς κάθε «AnnoDomini» (Έτος Κυρίου) ήταν εν δυνάμει και «σωτήριον», ένεκα του ενδεχομένου να συμβεί την δεδομένη χρονιά η δευτέρα παρουσία. Οι αγαθοί ευαπάτητοι, έλεγε ο Βίας ο Πριηνεύς και ως συνήθως έτσι συμβαίνει.
[2]Για τους ανόητους, δάσκαλος δεν είναι η λογική, αλλά η συμφορά (Δημόκριτος)
[3]Με ολίγες ράβδους μετάλλων και δυο-τρεις χούφτες πολύχρωμες γυάλινες χάντρες, πολλοί αφρικανοί απαρνήθηκαν στην πράξη την ανθρωπινότητα τους και συνεργάστηκαν με τους δουλεμπόρους. Δίχως την δική τους βοήθεια, ουδέποτε οι λευκοί εγκληματίες θα τα κατάφερναν μόνοι τους. Δυστυχώς, λακέδες πρόθυμοι να υπηρετήσουν τα τερτίπια της εξουσίας υπήρχαν και θα υπάρχουν εις το διηνεκές.


Αντιγραφή από http://anarchypress.wordpress.com

ΒΙΟΜΕ:Σύντομη ενημέρωση από τα δικαστήρια Θεσσαλονίκης.

Σύντομη ενημέρωση από τα δικαστήρια Θεσσαλονίκης.

Αναβολή πήρε τελικά η εκδίκαση της αίτησης της συνδίκου (της πτωχευμένης μητρικής εταιρείας Φίλκεραμ) για να οριστεί προσωρινή διοίκηση στην ΒΙΟΜΕ. Εαν κάτι έγινε εξώφθαλμα σαφές στη σημερινή ημέρα είναι πως η σύνδικος Α. Σεμερτζίδου, σε αντίθεση με την αμεροληψία που υποτίθεται ότι πρέπει να χαρακτηρίζει την ιδιότητα της, φέρεται ως η καλύτερη υπερασπιστής των ιδιοτελών συμφερόντων της οικογένειας Φιλίππου. Είναι κάτι παραπάνω από προφανές πλέον, πως μοναδική της επιδίωξη είναι να επαναφέρει την παραιτηθείσα εργοδοσία σε ρόλο δίοικησης στο εργοστάσιο, έστω και προσωρινής, έτσι ώστε να οδηγήσει την ΒΙΟΜΕ σε πτώχευση. Πτώχευση που επιφέρει απολύσεις χωρίς αποζημίωση και το κυριότερο την εκδίωξη των εργαζομένων από το εργοστάσιο.

Παρούσα στο δικαστήριο ήταν και η Χ.Φιλίππου μαζί με τον γηραιό πατέρα της. Αξίζει να σημειώσουμε πως στις δίκες στις οποίες καταδικάστηκε με βαριές ποινές φυλάκισης (σύνολο 126 μηνών) για χρέη προς τους εργαζόμενους, ήταν απούσα. Σήμερα όμως, και με τις πλάτες τις κατάπτυστης πρότασης της συνδίκου, δεν έχασε την ευκαιρία όχι μόνο να εμφανιστεί αλλά και να φέρει μαζί της όλη τη νομική της ομάδα.

Θυμίζουμε πως η ντροπιαστική αίτηση της συνδίκου ζητά να "επιστρέψει" η Χ.Φιλίππου, μαζί με ανθρώπους της εμπιστοσύνης της, σε ρόλο προσωρινής διοίκησης σε μια εταιρεία από την οποία η ίδια είχε παραιτηθεί επισήμως εδώ και 2,5 χρόνια, αφού πρώτα την είχε καταχρεώσει με πολλά εκατομμύρια ευρώ και είχε αφήσει τους εργαζόμενους απλήρωτους και σε επίσχεση εργασίας. Πολύ απλά, δηλαδή, αυτή η αίτηση δεν ζητάει τίποτα λιγότερο και τίποτα πιο απαράδεκτο από το να γυρίσει ο λύκος στο μαντρί.

Επειδή όμως έχουμε πάψει να είμαστε πρόβατα, πρέπει να τονίσουμε ότι παρά τον αιφνιδιαστικό χαρακτήρα της αίτησης και τον υπέρμετρο ζήλο που έδειξε το δικαστικό σύστημα να προωθηθεί σε εκδικαση σήμερα η συγκεκριμένη υπόθεση, δεκάδες αλληλέγγυοι βρέθηκαν για μια ακόμη φορά το πρωί στα δικαστήρια στο πλάι των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ.

Αν νομίζουν ότι με δικονομικά κόλπα και ενορχηστρωμένες δίκες μπορούν να τσακίσουν τον αγώνα της ΒΙΟ.ΜΕ., τότε είναι πολύ γελασμένοι.

Εργαζόμενοι και αλληλέγγυοι μαζί θα υπερασπιστούμε το δρόμο που ήδη έχει χαράξει αυτός ο αγώνας:

Να απορριφθεί η κατάπτυστη αίτηση της συνδίκου.

Να δικαιωθούν οι αγωνιστές εργάτες της ΒΙΟΜΕ - Τα εργοστάσια στα χέρια των εργατών!

Όλοι και Όλες στο δικαστήριο για την υπόθεση της ΒΙΟ.ΜΕ. Δευτέρα 8 Ιουλίου στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης.

Νέα συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ, Τετάρτη 11 Ιουνίου στο Μικρόπολις 19.00.

Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ

Θεσσαλονίκη 05/06/14

Αντιγραφή από :http://biom-metal.blogspot.gr/

Ενα κείμενο του '60 που -με λίγες παραλαγές- θα μπορούσε να γραφτεί και σήμερα

Το παρακάτω κείμενο που έχει δημοσιευτεί πριν από πολλές δεκαετίες -το βρήκαμε στο περιοδικό Hot Doc- με κάποιες παραλλαγές δεν θα μπορούσε να έχει γραφτεί και σήμερα;Ημερησία Πρωινή Εφημερίς ΠΡΟΟΔΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ. Πρωτοσέλιδο άρθρο, με τίτλο ΤΑ ΣΚΛΑΒΟΠΑΖΑΡΑ:

«Η αθρόα μετανάστευσις που πήρε την μορφήν αλλόφρονος φυγής της νεολαίας μας, κατά τα τελευταία χρόνια, αποτελεί βαρύτατον πλήγμα και αιμορραγίαν της Ελλάδας, χωρίς τουλάχιστον να έχη ως αντιστάθμισμα την πρόοδον και την ευημερίαν του μεταναστεύοντος δυναμικού της. (...)

Σε δημοσίευμα ελληνικής αυστραλιανής εφημερίδος που αναδημοσιεύσαμε χθες, διαγράφεται ωμά το φοβερόν δράμα των Ελληνοπαίδων, που αναζητούν πόρον ζωής στην μακρυνήν αφιλόξενη ήπειρον -ιδίως δε των κοριτσιών. Ηδη αρκετά εξ αυτών, αναφέρει το δημοσίευμα, δια να ξεφύγουν από τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως μεταναστών, δέχονται ν' ακολουθήσουν οιονδήποτε τυχόντα που θα τους υποσχεθή να τους προσφέρη εργασίαν και στέγην. Η εργασία δε αυτή και η στέγη, βρίσκονται στις περισσότερες περιπτώσεις στους κακόφημους οίκους. (...)

Ο Έλλην πρεσβευτής θεωρεί ότι "πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις", τα προξενεία δηλώνουν αναρμοδιότητα και οι θρησκευτικοί εκπρόσωποι αδιαφορούν. Εν τω μεταξύ δεν είναι λίγα τα Ελληνόπουλα που έχουν καταλήξει στα ψυχιατρεία της Αυστραλίας ή περιφέρονται ψυχοπαθή στους δρόμους χωρίς καμμιά περίθαλψη. Αυτά και μόνον τα λίγα περιστατικά που αναφέραμε θα ήταν αρκετά να πείσουν την κυβέρνησιν για να κλείση ερμητικά τα Ελληνικά σύνορα και να σταματή- ση το ρεύμα της φυγής. Αν, βέβαια, είχεν συναίσθησιν της ευθύνης της έναντι τουΈθνους μας».




Αντιγραφή από http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2014/06/60.html

Μαφία(κυριολεκτικά)

Δημοφιλή άρθρα

«Δεν υπάρχουν ελπίδες για την Μυρτώ» (video)

Ο Π. Δήμας εξηγεί γιατί εμπόδισε τον Ν. Μίχο να επιτεθεί στον Τατσόπουλο

Αποκαλύπτουμε τη δικογραφία Μιχελάκη - τα 7000 ευρώ, ο μάρτυρας και η ερώτηση που του έγραψε ο Πάλλης

Βουλη: "Πιάστηκαν" Τατσόπουλος και Μίχος για τα...καρότα και τη λίγδα (Video)

Μαφία

Στην ίδια κατηγορία

ΣΥΡΙΖΑ ή ψείριζα

Να κάνει ο Βενιζέλος νόμο να νικάει ο δεύτερος

Προεκλογικές συμπτώσεις

Ο πρίγκιπας που φίλησε τον Βενιζέλο και άλλα παραμύθια

Τι στον Μπέο γίνεται;

ΠΑΝΔΩΡΙΚΩΣ

⌂Αρχικη σελιδαΕγγραφη στο RSS Feed

Μαφία

Share

• mafia.jpg

  

05 Ιουνίου

16:042014

Εκτύπωση του άρθρουΜοιράσου αυτό το άρθρο

142 Σχόλια

Αφαιρέστε από τη λέξη μαφία κάθε μεταφορική έννοια. Κάθε υπόνοια ότι μπορεί να χρησιμοποιείται καθ' υπερβολή ή καταχρηστικά. Τότε είσαστε μέσα. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αυτή η δυσωδία που αναδύεται από τη Βουλή και φτάνει ως το Μέγαρο, όπου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναπαύεται όταν δεν υπογράφει αντισυνταγματικές διατάξεις, είναι η μπόχα της δράσης κανονικής μαφίας.
Λίγες μέρες μετά τις εκλογές, όπου οι κυβερνώντες εμφανίστηκαν για μια ακόμη φορά ως εγγυητές της ευρωπαϊκής δημοκρατικής ομαλότητας, η Βουλή έγινε πλυντήριο για ύποπτους με μπλε και πράσινους κόκκους. Υπουργοί, βουλευτές, παρατρεχάμενοι, όλοι αυτοί για τους οποίους υπήρχε η πιθανότητα να βρεθούν απέναντι στη Δικαιοσύνη για πιθανά εγκλήματα που διέπραξαν απέναντι στους πολίτες, ξεπλύθηκαν.
Με μια μαφιόζικη μέθοδο έκλεισαν τη Βουλή 10 μέρες πριν το κανονικό κλείσμό της. Δεν περίμεναν ούτε να φτάσει η Παρασκευή για να την κλείσουν. Την έκλεισαν μεσοβδόμαδα και κρυφά, ενώ λίγα λεπτά πριν ο προεδρεύων στο Σώμα είχε διακόψει τη συνεδρίαση για να συνεχίσει όπως δήλωσε, το επόμενο πρωί κανονικά. Το αποτέλεσμα είναι ένα: όλα τα αδικήματα τα οποία έχουν διαπράξει υπουργοί κατά την περίοδο της διακυβέρνησης Παπαδήμου, παραγράφονται. Δηλαδή όσα αφορούν τα μνημόνια, τη Λίστα Λαγκάρντ, τις αποφάσεις για τις Τράπεζες, τα υποβρύχια και βέβαια όσα σχετίζονται με μηνύσεις πολιτών κατά υπουργών. Χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος που το 2009 είχε χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση Καραμανλή για να παραγραφούν αδικήματα που σχετίζονταν με το Βατοπέδι, τη SIEMENS, τον υπουργό Ναυτιλίας Παυλίδη και τον πιθανό χρηματισμό του, την ενοικίαση πυροσβεστικών ελικοπτέρων σε τιμές πολλαπλάσιες των πραγματικών.
Πέρα όμως από τις παραγραφές, η διακοπή λειτουργίας της Βουλής, πρόσφερε και διέξοδο στην Κυβέρνηση, αφού στην Ολομέλεια της Βουλής έπρεπε να μπουν τρεις δικογραφίες που ήταν πολύ αποκαλυπτικές.
Πρώτη δικογραφία ήταν αυτή εναντίον του Κασιδιάρη για την υπόθεση της καταγραφής της αποκαλυτπικής του συζήτησης με τον Μπαλτάκο. Αν η δικογραφία έμπαινε προς συζήτηση, ο Κασιδιάρης είναι βέβαιο πως θα έμπαινε εκ των πραγμάτων στη διαδικασία περιγραφής λεπτομερειών όσων έγιναν, αλλά και των επαφών με άλλα στελέχη της ΝΔ. Ήταν επίσης πολύ πιθανό να αξιοποιηθούν και άλλα αποδεικτικά βίντεο. Μια γεύση άλλωστε έδωσε ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος,ο οποίος κατηγόρησε την ίδια μέρα από το βήμα της Βουλής τον διευθυντή του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού Γ. Μουρούτη πως συνομιλούσε μαζί του χωρίς να διαψευσθεί. Η επικίνδυνη δικογραφία μεταφέρεται για συζήτηση τον Σεπτέμβριο και έτσι δεν φέρνει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση και την ατζέντα του μετασχηματισμού.
Η δεύτερη καυτή δικογραφία είναι αυτή για το χρηματισμό του Γιάννη Μιχελάκη. Τη δικογραφία αποκάλυψε το HOT DOC. Αποκαλύφθηκε επίσης πως ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χαράλαμπος Αθανασίου, κρατούσε στα συρτάρια του τη δικογραφία αντί να τη διαβιβάσει στη Βουλή. Η κυβέρνηση δεν απάντησε ποτέ επίσημα, αλλά ο Γιάννης Μιχελάκης διέρρεε πως όλα είναι ψέματα. Είχε το θράσος μάλιστα να μηνύσει το HOT DOC και μένα, κάνοντας έτσι το μοιραίο λάθος. Η μήνυση που έκανε μας πρόσφερε το δικαίωμα να πάρουμε τη δικογραφία έχοντας πλέον έννομο συμφέρον. Η δικογραφία είναι αποκαλυπτική. Όπως μπορείτε να διαβάσετε στο ρεπορτάζ, τον Μιχελάκη καίνε σημειώσεις που τον εμφανίζουν να παίρνει 7.000 ευρώ για να καταθέσει ερώτηση υπέρ του Πάλλη στη Βουλή, η κατάθεση του ανθρώπου που τον πλήρωσε αλλά και τα χειρόγραφα του Πάλλη. Στο αρχείο Πάλλη βρέθηκε χειρόγραφο το οποίο είναι όσα υπαγορεύει στον Μιχελάκη να ρωτήσει στη Βουλή. Αν η Βουλή δεν έκλεινε, η δικογραφία έπρεπε να συζητηθεί στην Ολομέλεια αφήνοντας έκθετη και την κυβέρνηση και τον Μιχελάκη.
Η τρίτη δικογραφία αφορά τον Άδωνι Γεωργιάδη και την αγορά σπιτιού. Πολίτης έχει μηνύσει τον Γεωργιάδη, παραθέτοντας στοιχεία που δείχνουν ότι έχει κάνει ψευδές «πόθεν έσχες» σε σχέση με την πραγματική αξία του σπιτιού.
Το κλείσιμο της Βουλής λοιπόν, είναι λυτρωτικό για την κυβέρνηση αλλά αποδεικνύει πως ένα κομμάτι της σκέφτεται και λειτουργεί όπως η μαφία. Κάνει εκκαθαρίσεις, ξεπλένει και αν χρειαστεί τσιμεντώνει τη Δημοκρατία που είναι φλύαρη.
Πίσω από αυτή τη μαφιόζικη λειτουργία, υπάρχει η λειτουργία των παρακρατικών μηχανισμών αλλά και βρώμικη συναλλαγή. Αποδεικτικό στοιχείο είναι αυτό το οποίο απ ό,τι φαίνεται ξέφυγε από το στόμα του Νίκου Μιχαλολιάκου κατά την τοποθέτηση του στη Βουλή. Ενώ η Βουλή ήταν κανονικά σε λειτουργία και δεν υπήρχε καμία υποψία για κλείσιμο, ο Μιχαλολιάκος κατηγόρησε την κυβέρνηση πως δεν φέρνει στη Βουλή για συζήτηση το θέμα Κασιδιάρη-Μπαλτάκου αλλά αντιθέτως την κλείνει και το πάει για Σεπτέμβριο. Το προεδρικό διάταγμα για το κλείσιμο δεν είχε καν υπογραφεί, ο προεδρεύων στη Βουλή διακόπτει τη συνεδρίαση για να συνεχίσει κανονικά την άλλη μέρα, οι βουλευτές δεν γνωρίζουν το παραμικρό, αλλά ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής ξέρει τι θα γίνει. Πώς το ξέρει αν δεν έχει ενημερωθεί γι αυτό από όποιον το προγραμματίζει;
Δύο μόλις μέρες πριν, στην Αθήνα, είχε συλληφθεί ο φερόμενος ως εγκέφαλος του παραδικαστικού κυκλώματος, ο οποίος φέρεται να συνεργαζόταν με πολιτικούς, δικαστές και μεγαλοδικηγόρους, αλλά η Εισαγγελία Εφετών προκλητικά δεν δημοσιοποιεί τα στοιχεία του παρότι έχει 12 εντάλματα σύλληψης, ώστε να βοηθηθεί η ανάκριση.
Είναι ξεκάθαρο πως η διαπλοκή και το σύστημα αυτοπροστασίας της διαφθοράς έχει ξεφύγει από τον κλεφτοπόλεμο που το θέλει να περνάει καμιά ρουσφετολογική τροπολογία στη Βουλή και επιτίθεται στη Δημοκρατία, τη Δικαιοσύνη και τη λογική.
Και βέβαια έχει εξασφαλίσει την απαραίτητη ομερτά από το κομμάτι της που λέγεται Τύπος.

Ο μεταλλαγμένος φασισμός

Ο μεταλλαγμένος φασισμός

     

Του Περικλή Κοροβέση

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ποδοσφαιρική ομάδα, θα είχε κερδίσει το πρωτάθλημα, χωρίς κανείς να μπορέσει να αμφισβητήσει τα τέσσερα γκολ του (ποσοστιαίες μονάδες). Αλλά στην υπαρκτή πολιτική, και ιδιαίτερα στα κόμματα εξουσίας, η απλή λογική και τα απλά μαθηματικά δεν έχουν καμία σημασία. Με την αριθμητική του μπακάλη, αν οι ευρωεκλογές ήταν εθνικές, αθροιστικά ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. θα έβγαζαν 94 βουλευτές από τους 162 που έχουν σήμερα. Δηλαδή θα έχαναν 68 βουλευτές. Με άλλα λόγια, ο κυβερνητικός συνασπισμός με την απώλεια 11 και πλέον μονάδων από τα ποσοστά που καταγράφηκαν στις εκλογές του Ιουνίου 2012, αν ήταν δημοκρατικός, θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί. Αλλά ποιος έχασε το φιλότιμο, για να το βρει ο Σαμαράς ή ο Βενιζέλος. Εχουμε μια κυβέρνηση που διοικεί τη χώρα με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, δηλαδή είμαστε πάντα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που μπορεί να συγκριθεί μόνο με δικτατορικά καθεστώτα. Και με αυστηρούς κοινωνιολογικούς όρους είναι μια κυβέρνηση φασίζουσα, κάτι που ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τους διανοούμενους που διαθέτει, δεν εννοεί να το καταλάβει.

Και έτσι, εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να χαράξει τη σωστή πολιτική. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κινείται σαν να βρισκόμαστε σε μια κανονική κοινοβουλευτική περίοδο. Ενδιαφέρεται περισσότερο να αυξήσει τα ποσοστά του και λιγότερο να ριζώσει στην κοινωνία. Και εδώ είναι η αχίλλειος πτέρνα του. Το φασιστικό υβρεολόγιο που εξαπολύεται εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ αύριο θα γίνει πράξη, αν και όποτε με το καλό γίνει κυβέρνηση. Ολοι οι αντίπαλοί του θα ενωθούν και, με την υποστήριξη της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, πιθανότατα να έχουμε σκηνικό τύπου Βενεζουέλας, στην καλύτερη περίπτωση, και στη χειρότερη ένα είδος Ουκρανίας. Εξάλλου αυτό σημαίνει το δίλημμα «Σταθερότητα ή χάος». Και αυτό είναι μια πραγματική δήλωση των Σαμαρά-Βενιζέλου: «Ή μας αφήνετε και κυβερνάμε αιωνίως, γιατί εμάς θέλουν Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον, ή αλλιώτικα θα κάνουμε τη χώρα μπάχαλο με την έγκριση και την υποστήριξη των αφεντικών μας. Νομίζετε, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, πως θα αντέξετε; Διάλειμμα θα είσαστε».

Και αυτό ας το πάρουμε στα σοβαρά. Η Χ.Α. έχει εμπεδωθεί για τα καλά στην ελληνική κοινωνία. Ο λανθάνων κοινωνικός φασισμός αυτής της χώρας βρήκε μια πολιτική έκφραση στο πρόσωπο μιας εγκληματικής οργάνωσης που στηρίζεται στην ωμή βία και το έγκλημα. Και το 10% αυτού του λαού την υποστηρίζει συνειδητά. Αν η Χ.Α. μεταλλαχθεί και πάρει την όψη του Εθνικού Μετώπου της Γαλλίας ή του UKIP της Βρετανίας, τότε ίσως φτάσει και τα ποσοστά τους. Σήμερα Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ μαζί έχουν 31% του εκλογικού σώματος. Μια εξευρωπαϊσμένη λοιπόν Χ.Α., που έχει μάλιστα και δύο στρατηγούς στο Ευρωκοινοβούλιο, ίσως μπει στον προβληματισμό της μελλοντικής συμμετοχής σε μια κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητας» μπροστά στην κομμουνιστική απειλή που εκφράζει ο «Κάστρο της Μεσογείου». Δηλαδή ο κ. Τσίπρας.

Το μήνυμα των ευρωεκλογών είναι σαφές. Ο καθαρός ναζισμός, μαζί με τον μεταλλαγμένο φασισμό, είναι η τρίτη δύναμη σήμερα στο Ευρωκοινοβούλιο, άσχετα αν δεν έχουν μπορέσει ώς τώρα να συγκροτήσουν κόμμα. Αλλά αυτό είναι θέμα χρόνου. Και αυτό δείχνει να απασχολεί ελάχιστους. Περίπου οι μισοί Ευρωπαίοι δεν πήγαν να ψηφίσουν. Σύμφωνα με το ευρωβαρόμετρο, το σημαντικό ποσοστό του 29% πιστεύει πως οι ευρωβουλευτές διορίζονται και το 17% δεν ήξερε αν διορίζονται ή εκλέγονται. Μια κατάσταση που μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη δεκαετία του ‘30, που ο ναζισμός και ο φασισμός κυριαρχούσαν σχεδόν σ’ όλη την Ευρώπη, προς μεγάλη αγαλλίαση των βιομηχάνων και των τραπεζιτών. Το ένα και μοναδικό κόμμα είναι το ιδανικό πολίτευμα του καπιταλισμού. Το μοντέλο της Κίνας είναι υπό μελέτη. Και όταν μας μιλούν για κυβερνήσεις συνεργασίας και για κουλτούρα συγκυβερνήσεων, στην ουσία μάς μιλούν για ένα κόμμα, που έχει δύο συνιστώσες. Ετσι έχουμε μια άτυπη συγχώνευση, όπως αυτή της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ που συγκροτούν ένα ενιαίο κυβερνητικό κόμμα που ζει και τρέφεται από την εξουσία. Και από αυτήν την άποψη δεν βλέπω πρόωρες εκλογές. Εκτός αν έχουμε αποστασίες, που μάλλον πρέπει να τις αποκλείσουμε. Και δύο χρόνια ακόμα είναι αρκετά για να ολοκληρωθεί η καταστροφή της χώρας. Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Χ.Α. συγκεντρώνουν το 41% των εκλογέων. Και αυτό είναι ένα καλό βαρόμετρο για το πόσο δημοκράτης είναι αυτός ο λαός.

Το βαθύ κράτος, αρχής γενομένης από τους κοτζαμπάσηδες, τους δικτάτορες, τους δωσίλογους, τους παρακρατικούς και τις χούντες, δείχνει να είναι πιο βαθιά ριζωμένο απ’ ό,τι φαίνεται.

perkor29@gmail.com

Έργα και ημέρες της Monsanto X-Food

Εν όψει της εισβολής μεταλλαγμένων ειδών στην Ευρώπη, ύστερα από ομόφωνη συμφωνία των κρατών μελών της ΕΕ, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ρίξουμε περισσότερο φως στους λόγους για τους οποίους τέτοιες αποφάσεις αποτελούν κάτι παραπάνω από σοβαρότατο κίνδυνο όχι μόνο για την υγεία των πληθυσμών αλλά και για την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Επιμέλεια: Μικαέλα Κόλλια

Παρ’όλο που τα τελευταία χρόνια έχει εγκριθεί στην Ευρώπη η καλλιέργεια τεσσάρων μεταλλαγμένων σπόρων, μόνο το καλαμπόκι MON810 της Monsanto καλλιεργείται σήμερα, καθώς η καλλιέργεια των υπόλοιπων δύο ειδών καλαμποκιού (ΒΤ176 και Τ25) και της πατάτας Amflora, εγκαταλείφθηκε.

Οι θάνατοι και οι αρρώστιες που έχουν προκληθεί από προϊόντα της Monsanto στα χρόνια της λειτουργίας της, σε συνδυασμό με τις καταστροφές του φυσικού περιβάλλοντος, από την Αφρική ως την Αρκτική, έχουν ξεσηκώσει μαζικό κύμα διαμαρτυριών, ιδιαίτερα στην Αμερική. Και ενώ μέχρι σήμερα η Ευρώπη είχε εφαρμόσει απαγόρευση των προϊόντων της, φαίνεται ότι η συμφωνία, που προωθήθηκε από την Ελλάδα ως προεδρεύουσα χώρα, προμηνύει την έγκριση των κυβερνήσεων για την έλευση των μεταλλαγμένων και το ξέσπασμα λαϊκών αντιδράσεων εναντίον τέτοιων αποφάσεων που, με σκοπό το κέρδος, ανοίγουν το δρόμο στις πολυεθνικές μεταλλαγμένων ειδών.


Σύμφωνα με έκθεση της οργάνωσης «Μarch against Monsanto», που δημοσιεύεται στο AlterNet, μερικοί από τους βασικότερους λόγους για τους οποίους θα έπρεπε να απαγορευθούν τα προϊόντα της Monsanto είναι οι εξής:


Πρόκειται για μια κερδοσκοπική εταιρία που παρασκευάζει δηλητηριώδη χημικά.


Με μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία της εταιρίας διαπιστώνει κανείς ότι η αλήθεια απέχει παρασάγγας από όσα η ίδια ισχυρίζεται ότι πρεσβεύει.


Η Monsanto ιδρύθηκε το 1901 στο St. Louis του Μισούρι των ΗΠΑ από τον Τζον Φράνσις Κουήνι, βετεράνο της φαρμακευτικής. Από τότε έχει αλλάξει άρδην η συμπεριφορά, η ισχύς και η εξάπλωση της εταιρείας. Το πρώτο προϊόν που παρασκεύασε ήταν σακχαρίνη, η οποία είναι ένα τεχνητό γλυκαντικό που χρησιμοποιείται για να αυξήσει την αίσθηση του γλυκού σε ποτά, ζαχαρωτά, κουλουράκια, οδοντόπαστες, φάρμακα κ.α. Το προϊόν είχε επιτυχία και έτσι η Monsanto πούλησε τη σακχαρίνη στην Coca Cola. Δυστυχώς, όμως, έχει συσχετισθεί με ευερεθιστότητα, υπερτονία, αϋπνίες και στραβισμό, που υποχωρεί 36 ώρες μετά την κατάποση της. Όπως αναφέρεται σε δύο αναφορές για τη σακχαρίνη, η υπερβολική δόση πορεί να προκαλέσει αντιδράσεις γενικευμένου οιδήματος, ολιγοουρίας και αλβουμινουρίας.


Στη συνέχεια, η Monsanto εξαπλώνεται στην Ευρώπη παράγοντας ασπιρίνη, βανιλλίνη, συνθετικό καουτσούκ και σαλικυλικό οξύ. Στη δεκαετία του 1920 η εταιρεία επεκτάθηκε σε βασικά βιομηχανικά χημικά προϊόντα. Τη δεκαετία του 1940 η Monsanto γίνεται κορυφαίος παραγωγός πλαστικών με τις συνθετικές ίνες και το πολυστυρένιο. Από τότε παραμένει μία από τις 10 μεγαλύτερες χημικές βιομηχανίες ανά τον κόσμο.


Είναι σημαντικό ότι ένα από τα πιο διάσημα προϊόντα της Monsanto είναι ένα εντομοκτόνο και αποφυλλωτικό, το «Αgent Orange», που το κατασκεύασε σε συνεργασία με το αμερικανικό κράτος και χρησιμοποιήθηκε στον πόλεμο του Βιετνάμ. Το συγκεκριμένο παρασκεύασμα προκάλεσε, και συνεχίζει να προκαλεί,  καρκίνο, γενετικές μεταλλάξεις σε βρέφη και ενήλικες, ακρωτηριασμούς και ακόμα και θάνατο όχι μόνο των 500.000 χιλιάδων γηγενών αλλά και πολλών αμερικανών στρατιωτών. Μάλιστα, όταν το 1978 Αμερικανοί στρατιώτες βετεράνοι του Βιετνάμ κατέθεσαν μήνυση εναντίον του Agent Orange, η Μονσάντο χρηματοδότησε μελέτες και χειραγώγησε τα αποτελέσματα ώστε να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι η συγκεκριμένη διοξίνη δεν είναι καρκινογόνος.


Εκτός από τη σακχαρίνη και τo Agent Orange, έχει στο ενεργητικό της την παραγωγή του DDT (διχλωροδιφαινυλοτριχλωροαιθάνιο), ενός από τα πιο γνωστά συνθετικά εντομοκτόνα, με μακρά, μοναδική και αμφιλεγόμενη ιστορία, που χρησιμοποιήθηκε για την καταπολέμηση της ελονοσίας. Παρ’όλο που το DDT έχει συνδεθεί με κάποιες μορφές διαβήτη και καρκίνου, δεν είναι τόσο τοξικό για τον ανθρώπινο οργανισμό. Εντούτοις, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά εγκλήματα στην ανθρώπινη ιστορία εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν είναι βιοδιασπώμενο και έχει εξαπλωθεί σε όλη την υφήλιο. Σύμφωνα με αμέτρητες έρευνες, τα ραντίσματα με DDT είχαν ως αποτέλεσμα τον αφανισμό ψαριών, εντόμων και πουλιών από την Αφρική ως την Αρκτική.


Τέλος, ένα από τα βλαβερά προϊόντα της είναι το PCB, που χρησιμοποιείται ως ψυκτικό υγρό και η έκθεση σε αυτό προκαλεί καρκίνο, γεννήσεις παιδιών με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, μείωση λειτουργίας θυρεοειδούς και διαταραχή των σεξουαλικών ορμονών. Όταν, το 1966, κάποιοι επιστήμονες έριξαν ψάρια στο κανάλι του Σνόου Κρικ όπου ρίχνονταν ποσότητες PCB τα ψάρια πέθαναν μέσα σε 3.5 λεπτά. Και ενώ η Monsanto ενημερώνει την πολιτεία για τη τοξικότητα και τους κινδύνους του υγρού και τη συμβουλεύει να ζητήσει από τους κατοίκους να εγκαταλείψουν την περιοχή, εκείνη μένει κυριολεκτικά αμέτοχη.


Τα χημικά προϊόντα της Monsanto συνεχίζουν να έχουν αντίκτυπο στον κόσμο, τόσο εντός όσο και εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, και να τη θέτουν συνεχώς αντιμέτωπη με δικαστικές αγωγές. Επιστημονικές μελέτες έχουν συνδέσει τα χημικά παρασιτοκτόνα που παράγει με τη νόσο του Πάρκινσον, νόσο του Alzheimer, τον αυτισμός και τον καρκίνο.


Ένα άλλο παράδειγμα της χημικής τρέλας της Monsanto ήρθε τον Φεβρουάριο, όταν ένα γαλλικό δικαστήριο την έκρινε ένοχη για τη δηλητηρίαση από χημικά ενός Γάλλου καλλιεργητή, του Πολ Φρανσουά. Ο αγρότης που υπέστη νευρολογικά προβλήματα, όπως απώλεια μνήμης, πονοκεφάλους και τραύλισμα μετά από την εισπνοή του ζιζανιοκτόνο Lasso της Monsanto, το 2004, κατηγορεί τη γιγαντιαία επιχείρηση για τη μη παροχή επαρκών προειδοποιήσεων σχετικά με την ετικέτα του προϊόντος.


Χτίζει μονοπωλιακή αγορά που θέτει τους αγρότες εκτός παραγωγής, προκαλώντας ακόμα και αυτοκτονίες των μικροκαλλιεργητών.


H Monsanto ασκεί τεράστια έλεγχο στη βιομηχανίας σπόρων. Ήδη από το 1982, ξεκίνησε να αγοράζει μικρότερες εταιρείες σπόρων (μερικές από τις πιο σημαντικές αγορές της ήταν Asgrow (σόγια) , η Delta and Pine Land (βαμβάκι), DeKalb (καλαμπόκι) , Seminis (λαχανικά) και σπόρους του ιδρύματος Holden του), συμπιέζοντας τον ανταγωνισμό και ασκώντας τεράστιες πιέσεις στις αμερικανικές κυβερνήσεις ώστε να μην θέσουν αντιμονοπωλιακή νομοθεσία.


Παράλληλα, έχει δημιουργήσει και ένα τεράστιο μονοπώλιο στην παραγωγή ινδικού βαμβακιού. Στην Ινδία, πάνω από 250.000 αγρότες έχουν δουλεύουν με σπόρους βαμβακιού της Monsanto, οι οποίοι δεν πραγματοποιούν όσα υπόσχονται. Οι σπόροι που χρησιμοποιούνται μπορεί να είναι η ιδιοκτησία των αγροτών, αλλά τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας ανήκουν στην Monsanto, δεσμεύοντας τους σπόρους ακόμα και τρίτης γενιάς. Όταν οι εν λόγω σπόροι δεν αποδίδουν, όπως είχε αρχικά υποσχεθεί η εταιρία, ή ακόμη και αν το κάνουν , οι γεωργοί εγκαταλείπουν τις εργασίες τους, παγιδευμένοι σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και χρέους. Μάλιστα, ορισμένοι αγρότες έχουν μετατραπεί σε πόσιμο δηλητηριώδη φυτοφάρμακα Monsanto σε μια προσπάθεια να απελευθερώσει τις οικογένειές τους από την οφειλή .


Όπως γράφει η Βαντάνα Σίβα του Al Jazeera στο άρθρο με τίτλο «Σπόροι αυτοκτονίας και δουλείας εναντίον Σπόρων ζωής και ελευθερίας», η πραγματικότητα στο ινδικό έδαφος είναι εντελώς διαφορετική από τα χαμογελαστά πρόσωπα που προωθεί το μάρκετινγκ της Monsanto. Οι αγρότες ζουν μες στο χρέος και τη βαθιά αγωνία, και έχουν εξαρτώνται από το μονοπώλιο των σπόρων της Monsanto.


Ελέγχει τα τρόφιμα και ιδιωτικοποιεί το νερό.


Καθώς ο μισός πληθυσμός της γης θα αντιμετωπίζει σημαντική έλλειψη νερού μέχρι το 2030, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, εταιρείες όπως η Monsanto (μαζί με την Royal Dutch Shell και τη Nestle), συναγωνίζονται για ένα μέλλον στο οποίο ελεύθερη παροχή νερού θα ανήκει στο παρελθόν και οι φυσικοί, δημόσιοι πόροι θα ελέγχονται από ιδιωτικές υπηρεσίες.


Οι ιδιωτικές εταιρείες κατέχουν ήδη το 5% του γλυκού νερού στον κόσμο. Οι δισεκατομμυριούχοι και οι εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων της Monsanto, αγοράζουν τα δικαιώματα διαχείρισης των υπόγειων υδάτων και του υδροφόρου ορίζοντα. Η Monsanto κατηγορείται ήδη για μόλυνση των παρόχών νερού με διάφορες ουσίες, συμπεριλαμβανομένων του PCB και άλλων διοξινών. Επιπλέον, βλέποντας μια κερδοφόρα αγορά, έχει ξεκινήσει την ιδιωτικοποίηση των πηγών νερού που ρυπαίνεΙ, το φιλτράρισμα του νερού, και την πώλησή του πίσω στο κοινό.


Ασκεί κυβερνητικές πιέσεις και θέτει νομοθεσίας για την προστασία των συμφερόντων της.


Πρώην στελέχη της Monsanto έχουν ιδρύσει την υπηρεσία Food and Drug Administration, η οποία είναι επιφορτισμένη με τη διασφάλιση της ασφάλειας των τροφίμων για το αμερικανικό κοινό.


Αυτή η προφανής σύγκρουση συμφερόντων θα μπορούσε να εξηγήσει την έλλειψη κυβερνητικής έρευνας σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων. Πρόσφατα, το Κογκρέσο των ΗΠΑ πέρασε ένα νόμο που έχει ονομαστεί «Πράξη Προστασίας Monsanto», που, μεταξύ άλλων, απαγορεύει στα δικαστήρια την ανάσχεση της πώλησης των γενετικά τροποποιημένων σπόρων της Monsanto.


Διαιωνίζει τους περιβαλλοντικούς εφιάλτες.


Όπως επισημαίνεται στο site Μillions Against Monsanto αλλά και σε άρθρο της Washington Post, ενώ η ίδια η Monsanto διαφημίζει τη τεχνολογία της ως σημαντική για την ανάπτυξη της παγκόσμιας γεωργίας, στην πραγματικότητα  αποτελεί τεράστιο κίνδυνο για την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων και της βιώσιμης γεωργίας.


Το άρθρο σημειώνει, επίσης, ότι έχει αυξήσει η χρήση των ζιζανιοκτόνων, η οποία μπορεί να προκαλέσει επιπτώσεις στην υγεία. Είναι σημαντικό ότι μια τέτοια αύξηση έχει προκαλέσει την εμφάνιση μολυσμένων γονιδίων ακόμα και σε μη μεταλλαγμένες καλλιέργειες.


Τέλος, σύμφωνα με έκθεση της Ένωσης Ανήσυχων Επιστημόνων (UCS), η Monsanto συμβάλλει ελάχιστα στο να τραφεί ο κόσμος, και έχει αποτύχει να υιοθετήσει σημαντικές τεχνολογίες που θα έδιναν λύση στο παγκόσμιο πρόβλημα σιτισμού επειδή δε θέτουν τα προϊόντα της σε κύριο ρόλο.




Αντιγραφή από http://tvxs.gr/news/ygeia/erga-kai-imeres-tis-monsanto