Η χειρότερη κυβέρνηση και αντιπολίτευση όλων των εποχών 2.0

Του Χάρη Ζάβαλου

Και να άφηναν τον ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργήσει την αντιπολίτευση που θέλει και τον βολεύει για να παραμείνει στην εξουσία όσο χρειαστεί, μέχρι να πουλήσει ότι έχει απομείνει, τόσο μεγάλη στήριξη από αξιωματική αντιπολίτευση δεν θα μπορούσε να πετύχει.

Σε ένα κλίμα απόλυτης εύνοιας από τους δανειστές, οι οποίοι τρίβουν τα μάτια τους και κρεμάνε σκόρδα στον λαιμό του Δραγασάκη μην τυχόν και τον ματιάσουν, η αντιπολίτευση μουδιασμένη και απόλυτα παροπλισμένη, βλέπει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να κάνει όλη τη δουλειά που η ίδια θα ήθελε με τόσο ζήλο να κάνει.

Ο Τόμσεν έδωσε τα συγχαρίκια στον Αλέξη Τσίπρα, λέγοντας ότι υποτίμησαν τις δυνατότητες του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα, για να κλείσει και τις πόρτες σε τυχόν ονειρώξεις της αντιπολίτευσης, είπε ότι υπερτίμησε τις προβλέψεις τα πέντε πρώτα χρόνια των μνημονίων.

Και σε μια ατέλειωτη λίστα επιβράβευσης του ξεπουλήματος όλης της χώρας και της πλήρους διάλυσης των εργασιακών και της ασφάλισης, ο ίδιος ο πρέσβης των ΗΠΑ Τζέρφι Πράιατ, δηλώνει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα έχει δυο ήρεμα χρόνια μπροστά της για να κάνει όλες τις «απαραίτητες μεταρρυθμίσεις». Και όπου ακούς «μεταρρυθμίσεις» βλέπε «διάλυση».

Υπάρχουν βέβαια και διάφοροι που πολεμούν την ελληνική κυβέρνηση με ακλόνητα επιχειρήματα που δεν γίνεται να καταρριφθούν, όπως η δήλωση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ, ότι το βασικό πρόβλημα της Ελλάδος είναι ότι ο πρωθυπουργός της είναι…. κομμουνιστής.

Είναι άλλωστε πασιφανές ότι το 4ο μνημόνιο άνευ χρηματοδότησης που υπογράφτηκε πριν λίγες μέρες και καθαρογράφεται όσο γράφω και εγώ αυτό το άρθρο, είναι ατράνταχτη απόδειξη των μαρξιστικών επιρροών του Ευκλείδη Τσακαλώτου. Το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές είναι ένα ακόμα βήμα πριν η επαναστατική κυβέρνηση του Αλέκου Φλαμπουράρη κοινωνικοποιήσει τα μέσα παραγωγής και σφάξει την μπουρζουαζία.

Μέσα λοιπόν σε αυτό τον ανηλεή πόλεμο που δέχεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έρχεται και η πραγματικά αμείλικτη πολεμική ρητορική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία «γρονθοκοπεί» τη μνημονιακή κυβέρνηση εγκαλώντας την για τη Βενεζουέλα (!!!) ή ακόμα καλύτερα κατηγορώντας την, καθότι ένα μάτσο κομμουνιστές, δεν πιστεύουν πραγματικά στις ιδιωτικοποιήσεις της κρατικής περιουσίας.

Το όλο πράγμα απογειώνεται, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και τα άξια στελέχη του, ξεκαθαρίζουν ότι πρώτο μέλημα της Νέας Δημοκρατίας όταν εκλεγεί κυβέρνηση είναι να «καθαρίσουν» τα Εξάρχεια. Δευτερο χτύπημα είναι όταν προσπαθούν να καταρρίψουν τη νέα διαπλοκή που χτίζει ο ΣΥΡΙΖΑ στο πρόσωπο του Ιβάν Σαββίδη, επισημαίνοντας ότι δεν θα ανεχθούν τη σοβιετοποίηση της χώρας μέσα από τα πέτσινα γκολ του ΠΑΟΚ στον τελικό κυπέλλου με την ΑΕΚ.

Σε κάθε δήλωση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία μένει ορφανή από έργο, αφού όλα τα ξεπουλάει και όλα τα υπογράφει ο Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει άνοδο τουλάχιστον 2 μονάδων στα γκάλοπ.

Καθίστανται λοιπόν οι καλύτεροι αβανταδόροι του ΣΥΡΙΖΑ επί το έργον, της χειρότερης κυβέρνησης και αντιπολίτευσης όλων των εποχών, στη χώρα που τα μνημόνια δεν τελειώνουν και δεν θα τελειώσουν ποτέ.

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο μηνιαίο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ το Σάββατο 13.5.2017


http://www.nostimonimar.gr/i-chiroteri-kyvernisi-ke-antipolitefsi-olon-ton-epochon-2-0/

Ο ΠΑΝΟΣ ΛΥΚΟΚΩΣΤΑΣ ΚΑΙ ΟΓΡΗΓΟΡΗΣ ΛΑΦΑΡΑΣ ΜΕ ΡΟΚ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΕΤΟ ΠΙΘΑΡΙ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ Η ΑΜΟΙΒΗ ΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΤΟΥΣ....

ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΒΡΑΔΥΑ ΣΤΟ ΠΙΘΑΡΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12/5 9,30 Μ.Μ.

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ Η ΑΜΟΙΒΗ ΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΕΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΤΟΥΣ

O Ρεμί Γκαγιάρντ “καταθέτει” τις απόψεις του για Λεπέν και Μακρόν

Ni Macron ni Le Pen

Ο σπουδαίος Γάλλος Ρεμί Γκαγιάρντ σε μία ακραία κίνηση αποδοκιμασίας εντός της κάλπης για το δίλημμα Μακρόν-Λεπέν.

Ο Ρεμί Γκαγιάρντ έχει παρέμβει με πολλές διασκεδαστικές και γεμάτες νόημα κινήσεις, με κεντρικό του μήνυμα την προστασία των δικαιωμάτων των ζώων και την αποδοκιμασία της ανθρώπινης παραβίασής τους. Δείτε εδώ την φιλοσοφία πίσω από μερικές σημαντικές φάρσες/παρεμβάσεις του:

https://youtu.be/S8wiALJbt8o?t=11

http://www.nostimonimar.gr/o-remi-gkagiarnt-katatheti-tis-apopsis-tou-gia-lepen-ke-makron/

Γιγαντώνεται το κίνημα εργαζομένων που θέλουν να δουλεύουν και τις Κυριακές, γιατί βαριούνται

Ζουν ανάμεσά μας

Η Κυριακάτικη αργία, πνέει τα λοίσθια, με το θεσμό να βρίσκεται ήδη σε μερική κατάργηση, αφού τα καταστήματα μπορούν να είναι πλέον ανοιχτά 32 Κυριακές το χρόνο αν βρίσκονται σε τουριστική περιοχή. Γεγονός βέβαια που οδήγησε σχεδόν όλη την Ελλάδα να αυτοχαρακτηριστεί σαν τουριστική, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα και για άλλο άρθρο.

Παρ’ όλες τις σφοδρές αντιδράσεις συνδικάτων, καταναλωτών και εργαζομένων, οι οποίοι σπέρνουν τον τρόμο προειδοποιώντας μας πως αν θέλουμε να ψωνίζουμε Κυριακές, να ετοιμαζόμαστε και να δουλεύουμε Κυριακές, έκπληξη προκαλεί ένα κίνημα εργαζομένων που είναι αποφασισμένο να πολεμήσει την οπισθοδρομικότητα που μαστίζει τη σχεδόν σοβιετική κοινωνία μας.

Είναι εργαζόμενοι, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που κόντρα στους καιρούς και το βόλεμα που χαρακτηρίζει τους περισσότερους Έλληνες, ενώνονται και ζητάνε να τους αφήσουν να δουλεύουν ΚΑΙ τις Κυριακές, αφού βαριούνται να κάθονται όλη τη μέρα μια φορά τη βδομάδα, χωρίς να κάνουν τίποτα το παραγωγικό.

Βρεθήκαμε και μιλήσαμε με δύο από αυτές, την Ειρήνη και τη Μυρτώ, 26 και 29 χρονών αντίστοιχα. Η Ειρήνη δουλεύει σε συνοικιακό κατάστημα ρούχων και η Μυρτώ σε μεγάλη αλυσίδα υποδημάτων και μας υποδέχτηκαν την προηγούμενη Κυριακή με την ίδια βαρεμάρα που αντιμετωπίζουν όλες τις Κυριακές του χρόνου.

Η πρώτη μου απορία ήταν, πώς αισθάνονταν που ήταν ουσιαστικά… σαν τη μύγα μες στο γάλα της αγοράς εργασίας, αφού οι περισσότεροι δε βλέπουν και πολύ ευχάριστα το ενδεχόμενο να δουλεύουν όλες τις μέρες της εβδομάδας

Να σου πω την αλήθεια, δε με νοιάζει πλέον. Έχω μπουχτίσει να ασχολούμαι με το τι πιστεύει ο καθένας. Η κοινωνία μας είναι βαθιά οπισθοδρομική και αν αρχίσεις να την παίρνεις πολύ σοβαρά θα σε τραβήξει στον πάτο του κομμουνισμού

λέει η Ειρήνη, για να τη συμπληρώσει η Μυρτώ

Συμφωνώ. Όπου και να κοιτάξεις, με όποιον και να μιλήσεις, θα σου πει για κάποιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει στη δουλειά και σίγουρα θα καταλήξει σε κάποια ατέρμονη γκρίνια για ανθρώπινα δικαιώματα και κουραφέξαλα. Ας πούμε τις προάλλες ήθελα να πάω στη δουλειά και άργησα γιατί έπεσα πάνω σε πορεία. Δε λέω ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει obviously, αλλά το να κάνεις πορεία είναι τόσο…. 1917. Δεν ξέρω αν με πιάνεις.

Όμως δε θα προτιμούσαν οι δύο ηρωίδες μας, να περάσουν μια μέρα τη βδομάδα, κάνοντας κάτι άλλο; Να πάνε μια βόλτα, για τρέξιμο, ή απλά να κάτσουν σπίτι τους και να δουν μια ταινία;

Προσωπικά έχω αφήσει πίσω μου τη γυμναστική. Νομίζω πως 9-10 ώρες ορθοστασίας την ημέρα, όλη τη βδομάδα, γυμνάζουν σώμα και μυαλό πολύ περισσότερο από κάθε πρόγραμμα αεροβικής που έχω δοκιμάσει, λέει η Μυρτώ.

Η Ειρήνη γελάει και συμπληρώνει

Και τι άλλο να κάνουμε τις Κυριακές; Να πάμε για καφέ; No thanks, δεν είμαι καμιά τεμπέλα να χάνω το χρόνο μου έτσι.

Ρωτάω την Ειρήνη που δουλεύει σε μικρή επιχείρηση, αν ανησυχεί για τη δουλειά της. Αν ο εργοδότης της θα μπορεί να την πληρώνει για τη μία επιπλέον ημέρα που θα είναι ανοιχτό το κατάστημα, ή αν θα καταφέρει να κρατήσει το κατάστημα με τον ανταγωνισμό των μεγάλων αλυσίδων που δε θα χουν πρόβλημα να πληρώσουν εργαζόμενους για μία παραπάνω ημέρα εργασίας, όμως πετάγεται η Μυρτώ

Εγώ να σου πω την αλήθεια, θα δούλευα Κυριακή και χωρίς να με πληρώνουν. Οτιδήποτε αρκεί να μην κάθομαι σπίτι μου και να μην κάνω τίποτα. Ξέρεις ο άνθρωπος θέλει να προσφέρει, να δημιουργεί. Δε μπορεί να περνάει όλη του τη μέρα αραχτός.

Εγώ πάλι το έχω συζητήσει με την αφεντικίνα μου. Αν δε μπορεί να κρατήσει το κατάστημα ανοιχτό, ας μαζευτεί με άλλους 20 καταστηματάρχες και ας ανοίξουν το δικό τους Zara ξέρω γω. Το διάβασα κάπου στο fb και πολύ μου άρεσε ο τρόπος σκέψης. Η αφεντικίνα μου απ’ την άλλη, απλά γέλασε και έκτοτε δεν έχουμε ξαναπιάσει σοβαρή συζήτηση. Δεν ξέρω τι σκέφτεται…

Θα πήγαιναν για ψώνια όμως Κυριακή τα δυο κορίτσια;

Χμ.. Honestly, δεν το ‘χω σκεφτεί. Βλέποντας και κάνοντας. Ίσως αν δουλεύω τις Κυριακές να μην προλαβαίνω να πηγαίνω για ψώνια όσο είναι ανοιχτά τα μαγαζιά. Δεν ξέρω. Ίσως αν ήταν ανοιχτά και τα βράδια, να προλάβαινα να κάνω τα ψώνια μου, αλλά φαντάζομαι αυτό είναι αιώνες μπροστά για τη μπανανία που ζούμε.

λέει η Μυρτώ και η Ειρήνη που την άκουγε

Wow, αυτό θα ήταν πολύ cool, να ήταν ανοιχτά τα μαγαζιά συνέχεια. Τα βράδια κλείνουν και φοβάσαι να κυκλοφορήσεις. Εγώ βέβαια δε νομίζω να πήγαινα για ψώνια. Εντάξει εργαζόμενη είμαι, όχι κάτοικος Εκάλης, ξέρω ‘γω.

Οι συνάδελφοί σας πώς σας αντιμετωπίζουν, γνωρίζοντας τη θέση σας για την Κυριακάτικη αργία;

Έχουμε δεχτεί απειλές. Από ανώνυμα τηλεφωνήματα, μέχρι τραμπουκισμούς στο δρόμο. Μας απειλούν για την ίδια μας τη ζωή και κανένας δεν κάνει τίποτα γι’ αυτό. Ξέρεις ότι έχασα περίπου 400 followers στο instagram την προηγούμενη βδομάδα; Αλλά αυτή είναι η ελληνική κοινωνία. Τη μαστίζει η ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς και ο τραμπουκισμός είναι τρόπος ζωής.

Αντί κατακλείδας, μόνο ένα ευχαριστώ μπορούμε να πούμε στα δύο κορίτσια που ξεχωρίζουν σαν την όαση, μέσα στην έρημο της ιδιοτέλειας και της τεμπελιάς του σήμερα. Αυτή η χώρα τελικά έχει τους ανθρώπους που χρειάζεται, για να πάει μπροστά.

---

Η Μυρτώ και η Ειρήνη είναι φανταστικά πρόσωπα. Ο τρόπος σκέψης, όχι.

https://spasmenoparathyroblog.wordpress.com/2017/05/07/free-sundays/

Το εργοστάσιο των κουραδιών

by ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ

Πλάθουμε πολλές φορές στο μυαλό μας εικόνες για να σκοτώσουμε την κοσμική μας μοναξιά. Βλέπουμε στους βράχους πρόσωπα και στους ουρανούς θεούς, διαβόλους και αγγέλους.

Απ’ το παιχνίδι της παρατήρησης των πρωτόγονων ανθρώπων περάσαμε αισίως στις χατζάρες και στις σταυροφορίες και στις έξυπνες βόμβες των χριστιανών εναντίον των απίστων και των βαρβάρων.

Όταν ακούω την έκφραση ανοιχτή κοινωνία μου έρχεται να ξεριζώσω τις αρχιδότριχές μου.

Ένας συρφετός υπαλλήλων και μισθοφόρων της πιο άθλιας έκφρασης αυτού που ονομάζουμε δυτική κουλτούρα θρέφει το αυγό του φιδιού με τον πιο λεπτεπίλεπτο συγγραφικό οίστρο.

Όταν ξεσπαθώνεις εναντίον μιας θρησκείας, δηλαδή εναντίον μιας οργανωμένης μεταφυσικής μαλακίας, χωρίς να φανερώνεις τα αίτια που τη γεννούν και την αναπαράγουν τότε ξεσπαθώνεις εναντίον αθώων ανθρώπων, θυμάτων του ιερατείου και της στοχευμένα κακής εκπαίδευσης.

Όταν σε τρώει το μουνί σου ή ο πούτσος σου για το Ισλάμ και δε σε τρώει για το σαρκοβόρο Άγιο καπιταλισμό μέσα στον οποίο ενσωματώνεσαι καθημερινά με τον πιο χυδαίο τρόπο, τότε είσαι αμερικανοτσολιαδάκι με γαλλική κιλότα και οξυζενέ μαλλί.

Μα όλος αυτός ο βρωμερός αναρχισμός του μικροαστού που εκφράζεται συστηματικά από την αμερικάνικη πρεσβεία και τα έντυπά της κουμπώνει πάνω στη νεοελληνική φαρσοκωμωδία.

Ακαδημαϊκοί σαλτιμπάγκοι που πατρονάρονται ως σοφοί στον τηλεοπτικό αχταρμά-με τον καλύτερο απ’ αυτούς να έχει γαμήσει τη μάνα του-, συγγραφείς και δημοσιογράφοι και κωλογλύφτες της εξουσίας, μικροεπιτήδειοι εκδότες που φαντασιώνονται πως είναι απόγονα τέκνα του Προυντόν και του Μπακούνιν, βαρόνοι της ποιητικής κλάψας και της απατεωνιάς περιφέρουν τις καλλιτεχνικές αιμορροΐδες τους στα καθίσματα της πλατειάς Εξαρχείων πουλώντας επανάσταση για την καύλα τους. Για το στομάχι και το χοντρό τους κώλο.

Ντίλερ της λεγόμενης ανοιχτής κοινωνίας που τη νοιάζει μόνο η κωλοτρυπίδα της, τυλίγοντας μέσα της τις λίγες κοκκαλιάρικες «αιώνιες αλήθειες» που χρησιμεύουν μόνο για να μεγαλώνει η κατανάλωση των άχρηστων εμπορευμάτων της.

Φιλάνθρωποι, οικονομιστές, ανθρωπιστές, διορισμένοι νταβατζήδες που ασχολούνται με την καλυτέρεψη της κατάστασης των εργαζόμενων τάξεων, οργανωτές της αγαθοεργίας, μητροπολίτες και δημιουργικοί επιχειρηματίες, προστάτες των ζώων, ιδρυτές συλλόγων υπέρ της μετριοπάθειας και παρδαλοί ψευτομεταρρυθμιστές σέρνονται σαν κουτάβια στην αυλή του μεγάλου Ποσάδα.

Άλλοι περιμένουν το βραβείο τους απ’ την ακαδημία Αθηνών, άλλοι περιμένουν να τρυπώσουν σε επιτροπή σοφών και άλλοι να τα πιάσουν χοντρά για να αγοράσουν εξοχικό στο Αιγαίο. Να κοιτάνε τη θάλασσα και να γράφουν λίβελους για το γαμημένο Ισλάμ, ξέροντας πως η ανοιχτή τους κοινωνία είναι η κρεατομηχανή της εργατικής δύναμης όλων μας.

https://dromos.wordpress.com/2017/05/05/%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CF%8E%CE%BD/

Μουσικό σεμινάριο στο Πιθάρι το Σάββατο 6/5 και ώρα 6,00 μ.μ. με τον συνθέτη και μουσικό παραγωγό Πάρη Παρασχόπουλο.

Μουσικό σεμινάριο στο Πιθάρι το Σάββατο 6/5 και ώρα 6,00 μ.μ. με τον συνθέτη και μουσικό παραγωγό Πάρη Παρασχόπουλο.

Είσοδος ελεύθερη

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ 
Εισαγωγή στον ρόλο της Μουσικής στο Θέατρο. με ιστορικά μουσικά παραδείγματα από τους πρωτογονους πολιτισμούς μεχρι σήμερα.

Τα παραδείγματα που θα χρεισιμοποιήσουμε είναι τα περισσότερα αυθεντικά ή αναστηλωμένα, αποσπάσματα από σημαντικές στιγμές της Ιστορίας του Θεάτρου. Έτσι θα έχουμε μιά καθαρή εικόνα για τον ρόλο και τον τρόπο με τον οποίον η Μουσική έπαιξε (και παίζει) στην εξέλιξη του Θεάτρου.
Ξεκινοντας απο τις πρώτόγονες τελετουργίες όπως την μουσική των Πυγμαίων BAYAKA και την προετοιμασία τους για τό κυνήγι περνόντας απο τον ρόλο της Μουσικής στην Αρχαία Ελλάδα με ηχητικά αποσπάσματα (αναστηλώσεις απο τον καθηγητή Πανάγγουα του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης). Θα επισημάνουμε οτι η γένηση της Όπερας έγινε στην αναγέννηση με σκοπό την ανανέωση της Αρχαίας Τραγωδίας.(Για την Όπερα θα μιλήσουμε χωριστά σε άλλο κεφάλαιο) Θα πάμε στην Μεσαιωνικές Θεατρικές Λειτουργίες για τά Μυστήρια των Παθών του Χριστού.Η θεατρική αναπαράσταση είναι ανατριχιαστική και απο εκεί στην commedia dell arte στην Ιταλία.
Ιδιαίτερη αναφορά θα γίνει στα τραγούδια στό έργο του Σαίξπηρ με γνήσια μουσικά αποσπάσματα καθώς και τον ρόλο εκτός απο τα τραγούδια της Μουσικής και για την χρήση των ηχητικών εφέ . Φυσικά θα δούμε και πώς ο Σαίξπηρ επιρέασε την Μουσική σ’ολόκληρο το κόσμο και πώς διάσημοι συνθέτες έγραψαν μουσική εμπνευσμένοι απο το έργο του Σαίξπηρ.
Θα μιλήσουμε και θα ακούσουμε αποσπάσματα απο την μεγάλη σχολή του Γαλλικού θεάτρου με αποσπάσματα απο τον Αρχοντοχωριάτη του Μολιέρου.
Θα μιλήσουμε και θα ακούσουμε αποσπάσματα απο το μουσικό είδος της Ισπανίας που ονομάζεται ZARZUELAS. Το μουσικό αυτό είδος είναι μια μορφή οπερέττας-μιούζικαλ με μεγάλο ενδιαφέρον.
Θα ακούσουμε μουσική του Γκριγκ απο το έργο του Ίψεν ‘’Πιερ γκύντ’’ (ο ίδιος ο Ίψεν ζήτησε να γράψει μουσική ο νεαρός τότε Νορβηγός πιανίστας Γκρίγκ)
Επίσης: Θα ακούσουμε μουσική του Ζακ Ιμπέρ που έγραψε για το θεατρικό έργο του Ευγένιου Λαμπίς ‘’Καπέλο απο ψάθα Ιταλίας
Θα κλείσουμε αυτόν τον κύκλο με μουσική του Σιμπέλιους που έγραψε για την Τρικυμία του Σαίξπηρ.
2ο ΜΕΡΟΣ Μία μεγάλη αναφορά στην Όπερα και την σχέση της με το Θέατρο.
3ο ΜΕΡΟΣ Πρακτική με τους συμμετέχοντες με τίτλο: ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ. (Οι συμμετέχοντες στο σεμινάριο θα έχουν την ευκαιρία να βιώσουν μέσα απο ένα παιχνίδι τον ρόλο και την δύναμη της Μουσικής στο θέατρο.)

Η διάρκεια του Σεμιναρίου είναι 6 ώρες και απευθύνεται σε επαγγελματίες του Θεάτρου (ηθοποιούς,σκηνοθέτες,μουσικους, χορευτές, κλπ) στους σπουδαστές των δραματικών σπουδών και σε όλους όσους αγαπουν την μουσική και το θέατρο καθώς επίσης σε Δημοσιογράφους πολιτστικών εκπομπών, σε μουσικούς παραγωγους κλπ