Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016
Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2016
Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2016
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΦΥΣΣΑ :ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΟ ΞΕΠΛΥΜΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

"Πολιτικά αφελείς και επικίνδυνα ανιστόρητοι όσοι πιστεύουν ότι οι θιασώτες του φασισμού και των νεοναζιστικών μορφωμάτων μπορούν να εκδημοκρατιστούν", δηλώνει η οικογένεια του Παύλου Φύσσα και –μαζί με φίλους και συνηγόρους- καταγγέλλει προσπάθεια ξεδιάντροπου ξεπλύματος της Χρυσής Αυγής με την ακόλουθη επιστολή:
Για μία ακόμη φορά έγινε σαφές σε όλους τους δημοκρατικούς ανθρώπους, ότι η κοινωνία δεν μπορεί να περιμένει τίποτα από το πολιτικό σκηνικό το οποίο διαμορφώνουν συγκεκριμένα συμφέροντα.
Η δίκη, η οποία ξεκίνησε στις 20 Απριλίου 2015, έχει καταδείξει μέχρι σήμερα με απόλυτη ευκρίνεια την δράση της εγκληματικής οργάνωσης επί τριάντα χρόνια τώρα. Η δράση αυτή, η οποία ενισχύθηκε από την ανοχή του κράτους, της αστυνομίας και άλλων συγκεκριμένων παραγόντων, είχε αποτυπωθεί στην πληθώρα των δικαστικών αποφάσεων για τα διάφορα εγκλήματα των στελεχών αυτής της οργάνωσης, αλλά η μεγάλη διαφορά είναι ότι επιτέλους είναι κατηγορούμενη και η ηγεσία της, δηλαδή οι άνθρωποι που διευθύνουν, διατάζουν και κατευθύνουν αυτή την εγκληματική οργάνωση. Προφανώς αυτό κάποιους ενοχλεί και για τον λόγο αυτό παρατηρούμε ότι στην πολιτική σκηνή επιχειρείται ένα ξεδιάντροπο ξέπλυμα του φασισμού και των ηττημένων του 1945, αφού σύμφωνα και με την ομολογία του αρχηγού της εγκληματικής οργάνωσης, οι Έλληνες συνεργάτες των γερμανών ναζί είναι οι «παππούδες» και οι «πατεράδες» των χρυσαυγιτών, οι πρόγονοί τους ιδεολογικά και ενίοτε κυριολεκτικά.
Οι πρόσφατες εμφανίσεις κυβερνητικών στελεχών αγκαλιά με νεοναζί βουλευτές αλλά και δηλώσεις, προσβάλλουν τη μνήμη των νεκρών και των υπολοίπων θυμάτων του φασισμού, νομιμοποιώντας ουσιαστικά τη δράση των ταγμάτων εφόδου και προτάσσοντας την λογική του «περασμένα, ξεχασμένα».
Για μας που μείναμε πίσω, και για τη μνήμη των δικών μας προγόνων, τίποτα δεν πέρασε, τίποτα δεν θα ξεχαστεί. Στον αγώνα κατά του φασισμού οι πολίτες είμαστε μόνοι. Όποιοι πιστεύουν ότι οι θιασώτες του φασισμού και των νεοναζιστικών μορφωμάτων μπορούν να εκδημοκρατισθούν, είναι πολιτικά αφελείς και επικίνδυνα ανιστόρητοι, είτε σε συνδυασμό με αυτά, εξυπηρετούν συγκεκριμένες σκοπιμότητες. Μπορεί ο φασισμός να μην είναι γονιδιακός, η ρήξη όμως μαζί του είναι η μόνη λύση, όπως η μάχη του σώματος απέναντι στον καρκίνο.
Οικογένεια και φίλοι Παύλου Φύσσα
συνήγοροι πολιτικής αγωγής οικογένειας Φύσσα
Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016
Τρίγωνα κάλαντα σκόρπισαν παντού
Δηλητήρια στον υδροφόρο ορίζοντα, στον αέρα και στη θάλασσα, σοβαρές συνέπειες στην υγεία μας, ανυπολόγιστη περιβαλλοντική καταστροφή. Αυτές είναι μερικές από τις επιπτώσεις που έχει στη Χαλκιδική και στη Θεσσαλονίκη η λειτουργία του εργοστασίου της εταιρίας «Ελληνικός Χρυσός» στις Σκουριές, όπως δεκάδες επιστημονικές μελέτες έχουν επισημάνει τα τελευταία χρόνια.
Εμείς, οι άνθρωποι του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης, έχοντας εκφράσει έμπρακτα την αντίθεση μας σε αυτή την εγκληματική εξόρυξη που σκορπίζει καταστροφή και θάνατο, μόνο αγανάκτηση μπορούμε να νιώθουμε για την αποδοχή χορηγίας της «Ελληνικός Χρυσός» από το δήμο της Θεσσαλονίκης για το Χριστουγεννιάτικο στολισμό της πόλης.
Θεωρούμε ότι ο δήμαρχος κύριος Γ. Μπουτάρης καθώς και η παράταξή του εμπαίζουν με το χειρότερο δυνατό τρόπο τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης, «στολίζοντας» την πόλη με λαμπιόνια και φιογκάκια τα οποία "ευγενικά" προσφέρουν αυτοί που για το κέρδος τους – το οποίο μεταφέρουν στο φορολογικό παράδεισο των νησιών Μπαρμπέιντος - αδίστακτα μετατρέπουν την πόλη μας σε αποδέκτη τόνων τοξικής σκόνης με βαρέα μέταλλα και αμίαντο.
Στο δε νέο υπουργό Ενέργειας και Περιβάλλοντος Γιώργο Σταθάκη, που έσπευσε από την 1η εβδομάδα που ανέλαβε το υπουργείο, να αδειοδοτήσει το εργοστάσιο στις Σκουριές και φυσικά έλαβε τα συγχαρητήρια του αμερικανού πρέσβη στην Ελλάδα, Τζέφρυ Πράιτ, δηλώνουμε για ακόμα μία φορά τη θέση μας : «ΕΞΟΡΥΞΗ ΧΡΥΣΟΥ? ΜΕ ΚΑΜΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!»
Καλούμε όλους τους κατοίκους Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής να σταματήσουμε την εξόρυξη θανάτου στις Σκουριές
Γιατί για μας η ζωή αξίζει
ΥΓ: Όσο για τον έτερο χορηγό του χριστουγεννιάτικου στολισμού της πόλης, την coca cola, που εδώ και τρία χρόνια έχει αφήσει άνεργους 2500 εργάτες στα εργοστάσιά της, ε τι να πούμε! Η coca cola πάει με όλα! Και κυρίως χέρι χέρι με την «Ελληνικός Χρυσός»
Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης, Δεκέμβρης 2016
Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016
Επισκεφτήκαμε τους πρόσφυγες στη Softex στα Διαβατά..
Όπως είχαμε προαναγγείλει δημοσίως, οι άνθρωποι του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης επισκεφτήκαμε πρόσφατα τους πρόσφυγες στη Softex στα Διαβατά. Χίλιοι περίπου πρόσφυγες είναι συγκεντρωμένοι στη Softex. Σε έναν χώρο περιφραγμένο με τρίμετρο φράχτη και αγκαθωτό συρματόπλεγμα στρατιωτικού τύπου. Η πρόσβαση ελέγχεται από στρατό και αστυνομία και η είσοδος επιτρέπεται μόνο σε μέλη φορέων και ΜΚΟ διαπιστευμένων από το υπουργείο, διαδικασία την οποία συνειδητά επιλέξαμε να μην ακολουθήσουμε, σε μία έμπρακτη προσπάθεια να “σπάσουμε” αυτόν τον αποκλεισμό.
Στην επίσκεψή μας βλέπουμε πράγματα, τα οποία η φαντασία μας δεν μπορούσε να τα συλλάβει..
Οι σκηνές όπου διαμένουν οι πρόσφυγες, κάτω από ένα υπόστεγο η μία πάνω στην άλλη. Μέσα στο σκοτάδι και σε πνιγηρή ατμόσφαιρα. Καμία πρόβλεψη για θέρμανση – πώς θα βγάλουν αυτοί οι άνθρωποι το χειμώνα μέσα σε σκηνές, κάτω από ένα ανοιχτό υπόστεγο; Πώς μπορείς να ζεστάνεις το Γενάρη ένα ανοιχτό υπόστεγο;
Χημικές τουαλέτες (αρκετές) και κουβούκλια – ντουζιέρες (λίγες – ζεστό νερό καναδυό ώρες την ημέρα για λίγους τυχερούς). Λίγοι νιπτήρες στις εξωτερικές μεριές των τοίχων του υπόστεγου για μπουγάδα.
Μεγάλο κανάλι με στάσιμα νερά – εστία μόλυνσης – που περνάει και δίπλα από το ιατρείο του Ερυθρού Σταυρού.
Το ιατρείο, μία πρόχειρη αλλά περιποιημένη κατασκευή, το λειτουργεί ο Γερμανικός Ερυθρός Σταυρός (ΜΚΟ). Ο φιλανδός γιατρός μας λέει ότι καλύπτουν πλήρως υγειονομικά τους πρόσφυγες. Τον ρωτάμε γιατί δίνουν στους πρόσφυγες τα χάπια που χρειάζονται 2-3 τη φορά με αποτέλεσμα να στήνονται στην ουρά σχεδόν καθημερινά, για να πάρουν τις επόμενες δόσεις. Μας απαντά γιατί θα τα πουλήσουν – κάτι το οποίο δεν έχουν διαπιστώσει να συμβαίνει εδώ αλλά λέει ότι το γνωρίζουν από άλλους καταυλισμούς προσφύγων στην Αφρική και στην Ασία. Πόσο μη άνθρωπος άραγε αισθάνεσαι όταν το κουτί την αντιβίωση που χρειάζεσαι εσύ ή το παιδί σου το παίρνεις σε δόσεις; Σε τι βαθμό εξαθλίωσης πρέπει κανείς να φτάσει, για να πουλά τα φάρμακα τα δικά του ή του παιδιού του, αν όντως ισχύει αυτό που μας λένε ότι γίνεται αλλού;
Υποστηρίζουν ιατροφαρμακευτικά όλους τους χρόνιους ασθενείς, μας λένε – όμως μόνο 10 (δέκα) είναι καταγεγραμμένοι, όταν μέσα στο στρατόπεδο ζουν περίπου 1000 πρόσφυγες. Παγκόσμιο ρεκόρ σφύζουσας υγείας οι πρόσφυγες – εκτός κι αν όλοι οι ανήμποροι και άρρωστοι πνίγηκαν στη Μεσόγειο.
Στη συζήτηση που κάναμε έγινε φανερό ότι όσο βαριά και αν είναι ο ασθενής (πχ γενικευμένη κρίση επιληψίας – βαρύς τραυματισμός), το προσωπικό του ιατρείου απαιτεί τη μεταφορά του στο ιατρείο και δεν προσφέρει τις υπηρεσίες του έξω από αυτό. Πρακτική που δημιουργεί προφανείς σοβαρότατους κινδύνους για τους ασθενείς – τραυματίες και δεν συνάδει με την καθιερωμένη ιατρική πρακτική και δεοντολογία.
Είναι η ώρα του συσσιτίου. Οι πρόσφυγες στημένοι στην ουρά, παίρνουν ένας ένας την πλαστική καραβάνα από το catering. Αλήθεια, πόσο καιρό μπορεί να τρώει κανείς από catering; Το φαγητό το μοιράζουν στρατιώτες και υπάλληλοι της catering, όλοι με μάσκες και πλαστικά γάντια – και ο στρατιώτης παραπέρα που ελέγχει τα χαρτιά των ανθρώπων στην ουρά, κι αυτός μάσκα και γάντια φοράει..
Εδώ κι εκεί, γύρω μας, περιδιαβαίνουν άνθρωποι. Συρτά βήματα, σκυφτά κεφάλια, άδεια βλέμματα.. Παραίτηση; Απομόνωση; Απελπισία; Οργή; Θάνατος;
Αποανθρωποποίηση, ασυλοποίηση, γκετοποίηση.. Μαντρωμένοι και απομονωμένοι, δίπλα σε μία μεγάλη πόλη αόρατη σε αυτούς - και αόρατοι για αυτήν και για τους ανθρώπους της. Άνθρωποι που δεν ξέρουν πότε θα φύγουν, που θα πάνε, που απλά περιφέρονται άπραγοι, που δεν ζούνε αλλά απλά επιζούνε – προσμονώντας τι; Για πόσο; Άγνωστο..
Για εμάς, ειδικά μετά την επίσκεψή μας στη Softex στα Διαβατά, τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα:
- Οι “χώροι φιλοξενίας” των προσφύγων μόνον κατ ευφημισμό είναι τέτοιοι. Είναι χώροι φυλασσόμενοι από στρατό και αστυνομία, με περιορισμένη και ελεγχόμενη πρόσβαση. Ουσιαστικά συνιστούν ένα ιδιότυπο γκέτο, ένα ιδιότυπο άσυλο, όπου οι πρόσφυγες ζουν απομονωμένοι χωρίς πρακτικά καμία ελεύθερη επαφή με τον έξω κόσμο. Είναι υποκρισία να λέμε ή να πιστεύουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να βγουν από εκεί που μένουν και να πάνε όπου θέλουν. Πώς να βγουν χωρίς καθόλου χρήματα; Πώς θα πάρουν εισιτήριο για το λεωφορείο; Πώς θα βρουν τη στάση του λεωφορείου σε μία χώρα και με μία γλώσσα που είναι τόσο διαφορετικά από τα δικά τους; Πώς θα αλλάξουν τρία λεωφορεία, για να κατέβουν στην πόλη; Τι θα κάνουν στην πόλη χωρίς δεκάρα στην τσέπη; Οι άνθρωποι αυτοί είναι τόσο ελεύθεροι όσο ελεύθεροι θα ήταν πεταμένοι σε μία βραχονησίδα..
- Η διαβίωση στους χώρους αυτούς συνιστά συνθήκη εγκλεισμού – ακόμα και αν είχαν μαρμάρινα μπάνια και αλαβάστρινες τουαλέτες, ακόμα και αν έτρωγαν κάθε μέρα πολυτελέστατα εδέσματα, δεν θα έπαυαν αυτοί οι χώροι να είναι μία ιδιότυπη φυλακή. Και ο πολύμηνος, μακρόχρονος και αόριστος εγκλεισμός στους χώρους αυτούς είναι μία νοσογόνος συνθήκη, που επάγει αρρώστια, ψυχική και σωματική. Ιδιαίτερα σε συνδυασμό με την πλημμελή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τις κακές συνθήκες υγιεινής και την πρακτικά απόλυτη έκθεση στις καιρικές συνθήκες. Απότοκη της απελπισίας, της αδυναμίας, της αβάσταχτης απραξίας. Και επάγει και θάνατο. Όπως τους δυσεξήγητους θανάτους που είχαμε τους τελευταίους μήνες.
- Σημαντικό μέρος της διαχείρισης του προσφυγικού έχει εκχωρηθεί σε ΜΚΟ, με αντίτιμο εκατοντάδες εκατομμύρια και τουλάχιστον αμφίβολα αποτελέσματα. Οι πληροφορίες μας λένε ότι η συνεργασία μεταξύ τους, στο ίδιο στρατόπεδο, σχεδόν δεν υπάρχει. Για άλλη μία φορά η πολιτεία αποσύρεται από τις υποχρεώσεις της, ενώ πόροι που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για όφελος της κοινωνίας ολόκληρης καταλήγουν σε οργανώσεις που στην καλύτερη περίπτωση κάνουν αποσπασματική και πλημμελή διαχείριση του προβλήματος – στη χειρότερη απλά σπαταλιούνται.
Για εμάς, του ανθρώπους του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης στη Θεσσαλονίκη, τα πράγματα είναι απλά. Απαιτούμε:
- Να κλείσουν τα στρατόπεδα. Άμεσα. Οι πρόσφυγες να μετακινηθούν στον αστικό ιστό και να ενσωματωθούν στην κοινωνία της πόλης.
- Ο πακτωλός των πόρων που εκχωρείται σε ΜΚΟ με αμφίβολα και προσωρινά αποτελέσματα, να κατευθυνθεί σε δημόσιες δομές. Είναι υποχρέωση της πολιτείας να καλύψει τις ανάγκες των προσφύγων. Να ενισχυθούν λοιπόν το υποστελεχωμένο και υποχρηματοδοτούμενο Εθνικό Σύστημα Υγείας, οι υγειονομικές και άλλες δημόσιες δομές, κάτι που όχι μόνο θα διασυνδέσει τους πρόσφυγες με την ντόπια κοινωνία αλλά θα μείνει και παρακαταθήκη αν και όταν με το καλό φύγουν οι πρόσφυγες για τους προορισμούς τους.
- Εμείς θα συνεχίσουμε να συνδεόμαστε και να συνομιλούμε με τους πρόσφυγες και σε αυτό και σε άλλα στρατόπεδα. Όχι ως διαπιστευμένος φορέας, αλλά ως ελεύθεροι άνθρωποι που πάμε να συναντήσουμε άλλους ελεύθερους ανθρώπους. Για να διασυνδεθούμε οριζόντια μαζί τους. Για να τους συνδράμουμε στις διεκδικήσεις τους, στην πορεία χειραφέτησής τους και σε κάθε τους προσπάθεια να ακουστεί η φωνή τους και να βγούνε έξω από αυτά τα στρατόπεδα, διεκδικώντας μία αξιοπρεπή ζωή όπως οι ίδιοι την επιθυμούνε.
Υστερόγραφο: Το στρατόπεδο προσφύγων στη softex το επισκεφτήκαμε πριν το πρόσφατο κύμα κακοκαιρίας. Για όποιον άνθρωπο ζει σε αυτήν τη χώρα είναι σαφές ότι τους επόμενους μήνες θα έχουμε πολλά τέτοια κύματα κακοκαιρίας, βροχές, χιόνια και παγετούς. Και οι πρόσφυγες θα συνεχίζουν να μένουν σε αντίσκηνα, κάτω από ανοιχτά υπόστεγα στην καλύτερη των περιπτώσεων – κατά κανόνα άμεσα εκτεθειμένοι στις καιρικές συνθήκες; Είναι θέμα χρόνου να θρηνήσουμε θύματα – είτε από το κρύο, είτε από τις απελπισμένες προσπάθειες των προσφύγων να ζεσταθούν με κάποιον τρόπο, ανάβοντας φωτιές σε μαγκάλια ή με γκαζάκια. Οι προδιαγεγραμμένοι θάνατοι δεν είναι δυστύχημα – είναι έγκλημα. Και όσοι από θέση ευθύνης δεν κάνουν τίποτα ουσιαστικό, για να τους αποσοβήσουν, είναι υπαίτιοι.
Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης, Δεκέμβρης 2016
Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΧΩΡΙΣ ΕΙΣΟΔΟ ΣΤΟ ΠΙΘΑΡΙ
ΤΕΤΑΡΤΗ 7/12 ΩΡΑ
9μ.μ
This is not a coup 2016
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
ΣΚΗΝ. ΑΡΗΣ
ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΡΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ
Εξετάζοντας τον ενεργό ρόλο που έπαιξε η Ευρωπαϊκή Κεντρική
Τράπεζα στη διακυβέρνηση των χωρών που χτύπησε η ευρωπαϊκή κρίση χρέους τα
τελευταία χρόνια, ο Έλληνας ερευνητής/δημοσιογράφος Άρης Χατζηστεφάνου θέτει
ερωτήματα που κυρίως έχουν να κάνουν με τη δημοκρατία της νέας εποχής.
ΤΕΤΑΡΤΗ 14/12 ΩΡΑ 9μ.μ
SNOWDEN
Διαρκ. 134’
Σκην. OLIVER STONE
Όλα ξεκίνησαν με ένα ανώνυμο e-mail: «Είμαι προϊστάμενο
στέλεχος της intelligence». Αυτό που ακολούθησε ήταν η πιο θεαματική διαρροή
πληροφοριών, από έναν εξαιρετικό άνθρωπο. Ο Έντουαρντ Σνόουντεν είναι ένας
29χρονος, διάνοια στα κομπιούτερ, που εργάζεται στην εθνική υπηρεσία ασφάλειας
των ΗΠΑ και σοκάρει τους πάντες αποκαλύπτοντας την ομπρέλα παρακολούθησης της
κυβέρνησης σχεδόν σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτά που λέει αναστατώνουν όλες τις
κυβερνήσεις και ανοίγουν έναν δημόσιο διάλογο πάνω στους κινδύνους της
παρακολούθησης και της παραβίασης της ιδιωτικής μας ζωής.
ΤΕΤΕΡΤΗ 21/12 ΩΡΑ 9μ.μ
HELL OR HIGH WATER (ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ)
Σκην. DAVID MAKENZIE
Διαρκ. 102’
Δύο αδέλφια, ένας πρώην κακοποιός και ένας χωρισμένος
πατέρας δύο παιδιών, αντιμετωπίζουν την κατάσχεση της οικογενειακής τους φάρμας
από την τράπεζα στο δυτικό Τέξας. Για να γλυτώσουν αυτό το γεγονός, μπαίνουν σε
σπείρα ληστών τραπεζών, και δεν αργούν να γίνουν στόχοι ενός αποφασισμένου
ρέιντζερ.
ΤΕΤΑΡΤΗ 28/12 ΩΡΑ 9μ.μ.
EL CRIMEN
PERFECTO
Ειδ. ΚΩΜΩΔΙΑ
Σκην.ALEX DE
LA IGLESIA
Διαρκ.98’
Μια κατάμαυρη κωμωδία από τον καλύτερο στο είδος, Ο
θεοπάλαβος Ισπανος Alex de la Iglesia ο οποίος μετά το El dia de la bestia που
τα βάζει με την Καθολική εκκλησία, και το La comunidad που είναι ένα κριτικό
σχόλιο πάνω στην απληστία, με αυτήν την μαύρη κατάμαυρη κωμωδία έρχεται να
σατιρίσει τον κόσμο της ομορφιάς και της κατανάλωσης.
Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2016
ΟΙ ΤΕΜΠΕΛ ΧΑΝΕ ΣΤΟ ΠΙΘΑΡΙ
Έχουμε την τιμή να φιλοξενήσουμε τους ΤΕΜΠΕΛ ΧΑΝΕ στο Πιθάρι την Παρασκευή 9/12 και ώρα 9μ.μ. ΄με σμυρναίικα,παραδοσιακά και ρεμπέτικα.
Οι ΤΕΜΠΕΛ ΧΑΝΕ αποτελούνται από τους : Εύα Μισοκέφαλου: Ούτι,φωνή
Αστέρης Βαρβέρης:κιθάρα,φωνή
Νίκος Σαριλάκης: μπουζούκι,φωνή
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Και μην ξεχνάμε ότι η αμοιβή των μουσικών είναι στο χέρι μας.
Οι ΤΕΜΠΕΛ ΧΑΝΕ αποτελούνται από τους : Εύα Μισοκέφαλου: Ούτι,φωνή
Αστέρης Βαρβέρης:κιθάρα,φωνή
Νίκος Σαριλάκης: μπουζούκι,φωνή
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Και μην ξεχνάμε ότι η αμοιβή των μουσικών είναι στο χέρι μας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)